Wolf People - Steeple 2010

Ağır Progresif Rock

Şimdiye kadar bir çok progresif ve saykodelik rock türde albümler dinlemişimdir. Tabii ki yaratıcılık anlamında senfonik progresif ile eklektik progresif rock türleri ilk tercihlerimden olmuştur. Bu sadece bir tercih meselesi tabii ki.

Kişilerin renklerine zevklerine karışılmasından yanayım. Renkler ve zevkler üzerinden konuşulmasından yanayım. Ancak kişilerin tercihlerine karışamam. Birisi çıkıp ‘Ben halk müziklerini tercih ediyorum’ dese, hiç birşey diyemem. Ama çıkıpta  bu bir zevk meselesi derse; gözlerimi kaparım… gerisini tahmin edersiniz.

Benim konser tercihlerim de öyle. Öyle ünlü bir rock (yada metal) grubunun konserine gidip, binlerce kişinin arasında pek zevk alamıyorum. Bir saatten fazla ayakta dikilip, dinlediğim müzikten nasıl zevk alacağım. Bar’da çalınan konserler tercihimdir.

İşte, Wolf People grubu da benim zevk alacağım müzik yapan gruplardan bir tanesi. Ne popüler rock kültüründe ne de progresif rock camiasında pek sesi soluğu çıkmayan bir grup. İngiltere’de olsaydı, konser tarihlerini takip eder, konserlerini kaçırmamaya çalışırdım. Dream Theater’dan yada IQ grubundan banane.

Gidersin bar’a, oturursun bir masaya, biran gelir, Wolf People çıkar sahneye, başlar konserlerine. Öyle bar’da kalabalıkta yoktur. Senin gibi insanlar vardır. Parça aralarında Jack Sharp birşeyler anlatır. Biraz felsefik, biraz küfürlü sözler ile müziğin tadını çıkarırsın.

Wolf People grubu ‘Tıny Circle’ albümünü Galler’in bir köyünde, bir tavuk kümesinde kaydetmiş. Hani bar’a gelmesinler, tavuk kümesinde konser verseler  yine de gidilip, konserleri dinlenir.

2010 yılımıydı, 2011 miydi, ilk ne zaman dinlemiştim, hatırlayamadım. Öne çıkan parçaları ‘Tiny Circle’ tanışmama sebep oldu. İlk dinlediğimde ben de bıraktığı izlenim Jethro Tull müzikal yapısıydı. Özellikle flüt ile. Merak edip, tüm albümü bulup, albümde ki bütün parçaları dinledim. İnsanda biraz merak olacak. Öyle önüne geleni yemekle olmuyor.

Albümü dinlemeyi bırakınca, şöyle bir düşünce oluştu. Progresif rock’a sıfırdan mı başlıyoruz. Günümüz dandik grupların müziklerine bakınca, bu düşünce ve fikir hiç’te fena gelmiyor.

Bir ara bazı arkadaşlardan duyduğum sözler vardı. Iron Maiden grubunda iki tane lead guitarist var. İki lead gitarla müzik yapmak zordur, diyorlardı.

Güzel de, 1970 Wishbone Ash grubu iki lead gitaristle müzik yapıyorlardı.

Wolf People grubunda  da iki tane gitarist var!!!

1970’ler döneminin sadece progresif rock’ın örneklerini değil, saykodelik, hard rock, blues, folk rock, hepsi bir arada olduğu albüm. 1970’lerin ağır saykodelik (Heavy Psych) dönemine benzer, 2000’ler sonrasının en kaydadeğere albümlerinden.

İlk dinlediğimde (Tiny Circle) Jethro Tull, sonrasında albümü dinlediğimde hard rock tarzı bir albüm derken, tekrar tekrar dinleyince benzettiğim o kadar çok grup oluşmaya başladı ki, bunların arasında King Crimson, Black Sabbath, Blue Oyster Cult gibi dönemin  kült grupları bile girdi.

Ama en çok İngiltere’den çıkmış bir ağır progresif rock grubu olan T2 (ve harika bir gruptur) aklıma yerleşti. Umarım Wolf People grubu da T2 gibi yaratıcılıklarını kaybetmeyip, uzun yıllar müziklerini yaparlar. 2010 yılında çıkardıkları 2 albümden sonra, 2013 yılında bir albüm daha çıkarmışlardı. Sıra 2016 yılına geldi. 3 yıl arayla çıkarıyorlarsa demek. Bir albüm çıkartırlar da, progresif rock aşkımız da azalma olmaz.

Albümde öne çıkan sadece ‘Tiny Circle’ parçası yok. ‘Morning Born’ parçası var. T2 grubunun müziğine en çok benzettiğim parçalardan birisi.
Bi ara vardı, progresif rock’ın gelişmesi için albümleri satın alın diyen bir güruh!. Progresif Rock albümleri paylaşan bloglara girip, küfür ediyorlardı. Konser kayıtlarını albüm diye EMI aracılığıyla satmaya çalışıyorlardı.  Kendi yaptıkları müziklere değil de, Wolf People gibi grupların yaptığı müziklere baksınlar.

2000 sonrası progresif rock’ta yaratıcılık mı istiyorsunuz, Wolf People grubundan ‘Cromlech’ parçasını dinleyin.

Wolf People gibi grupların yaptıkları müzikler, önümüzde ki yılların progresif rock müziğidir.

1. Silbury Sands (5:18)
2. Tiny Circle (5:10)
3. Painted Cross (3:23)
4. Morning Born (4:09)
5. Cromlech (3:17)
6. One By One From Dorney Reach (5:35)
7. Castle Keep (7:34)
8. Banks Of Sweet Dundee, Part 1 (3:27)
9. Banks Of Sweet Dundee, Part 2 (5:11)

Süre. 46:39

- Jack Sharp / Gitar, Vokal
- Joe Hollick / Gitar
- Dan Davies / Bas Gitar
- Tom Watt / Davul
- Ross Harris / Flüt