Bu Blogda Ara

28 Nisan 2017 Cuma

Roger Waters - Radio K.A.O.S 1987




Radio K.A.O.S, 1987 yılında çıkan Roger Waters'ın 3. solo albümü. Bütün albümleri gibi bu albümü de konsept bir albüm. Billy adındaki kötürüm olmuş birisiyle Radyo DJ'i Jim arasındaki ilişkiyi anlatır.


Billy telefonla Los Angeles'ta yayın yapan Radio K.A.O.S. Programına bağlanır. Programın DJ ile sıkı dostluk kurar. Bu arada Billy radyo ve telefon dalgalarını kullanmasını öğrenir. Billy hayatında olanları dramatik bir şekilde anlatırken insanlığın durumu canını iyice sıkmaya başlamıştır. Bütün dünya'da olup bitenleri durdurmak, bitirmek amacıyla radyo ve telefon dalgalarını kullanarak sahte bir nükleer saldırı (Four Minutes) planlar.

Radio K.A.O.S, bir bilim kurgu hikayesinin rock müzik ile anlatılmış halidir. Roger Waters'ın babası ve yakın arkadaşı'nın (Syd Barrett) yaşadıkları üzerine kurduğu albümler, tamamen içinde yaşadığı dünyanın birer eleştirisidir. Bu albümde de insanlığın sorunlarını farklı bir şekilde anlatır.

Waters, Pink Floyd'dan ayrılınca saykodelik ezgilerden bir hayli uzaklaştı. En çok sevdiği ve en çok dinlediği blues üzerinden şarkı yazımlarına devam etti. Ki iyi hatırlıyorum bir söyleşisinde şöyle demişti. 'Blues üzerinden şarkı yazmak kolaydır, Blues'un bir şablonu vardır ve blues'u anlıyorsanız şarkı yazmanız çok zor olmaz'.

Radio K.A.O.S, Roger Waters'ın en zayıf albümlerinden biri olarak gözüküyor olsa da, benim için bütün Roger Waters albümleri özeldir. Bana Pink Floyd'u sevdiren de Roger Waters'dır. 1980'lerde ki Pink Floyd'dan ayrılması ve sonrasında grup üyeleri arasında ki kavgalarda Roger Waters'tan yanayımdır. Hangisi daha Pink Floyd özellikleri gösterir sorusunun bende ki karşılığı her zaman Roger Waters olmuştur.

Albümdeki bütün parçalar Blues temelli. Üzerine 1980'lerin synth-pop'u eklenmiş. Dolayısıyla albüm 80'leri yanısıtıyor. Müzikal atmosfer olarak zamansız, zamanın dışına çıkmış bir albüm olmayabilir ama Roger Waters'ın yazdığı şarkı sözleri, insanlar arasında ki çatışmaya  ve anlayışsızlığa her zaman cevap olacak nitelikte.

Albüm kadrosu da solo albüm projesi için bir hayli geniş. Piyano ve klavyeler'de Pink Floyd ile birlikte çalmış olan Ian Ritchie var. Elektrik gitar soloları (blues soloları) Andy Fairweather Low çalıyor ve David Gilmour'un gitar sololarını aratmayacak bir şekilde. Saksafon'da King Crimson ve Camel'de çalmış olan Mel Collins. Geri vokallerden Clare Torry ise 'Dark Side Of The Moon' albümünde yer almıştı.

Albümü ilk dinlediğim zamanı hatırlıyorum. 2003 yılında çalıştığım şirketin hemen yanındaki başka bir şirkette çalışan bir Libya'lı, Pink Floyd'un ve müzisyenlerinin solo albümlerinin olduğu bir Cd vermişti. 21 yaşında bu albümü ilk dinlerken tekrar tekrar dinlediğim parçası 'Home' oldu. Hala daha albümdeki favori parçamdır.

Roger Waters yada Pink Floyd ne kadar progresif rock'a örnek olmuşlardır, bunun tartışması sürekli yapılır. Kimileri Pink Floyd'u progresif rock yapan bir grup olarak saymazken, kimileri de saykodelik gelenekten geldiği için progresif sayar. Benim içinse bunların hiç bir önemi yok. Pink Floyd yada Roger Waters, progresif yapmış olsun yada olmasın.

Roger Waters, 2017 yılında yaşamına devam eden, rock müziğin en önemli isimlerinden biri. Şunları yazarken aklıma Ozzy'nin sözleri geldi. Sorarlar; 'Pink Floyd nedir' diye. Cevap olarak da 'Pink Floyd! Rock müziğin tanrıları! der.

Tavsiyem, 'Radio K.A.O.S.' albümünü progresif rock'a uyuyor mu, uymuyor mu diyerek dinlemeye kalkmayın. Roger Waters'ın yaratıcılığını bir çok progresif rock grubu yapamamıştır. O yüzden Roger Waters gibi rock müziğin dehalarından birisinin albümünü kategorilendirmeye, bir şablona sokmaya kalkmadan, tadını çıkartmaya bakın.

1. Radiowaves (4.57)
2. Who Needs Information (5.56)
3. Me Or Him (5.24)
4. The Powers That Be (4.36)
5. Sunset Trip (4.46)
6. Home (6.00)
7. Four Minutes (4.00)
8. The Tide Is Turning (After Live Aid) (5.44)

Süre : 41:13


Roger Waters / Bas Gitar, Akustik Gitar, Odd Klavye, Vokal
Andy Fairweather Low / Elektrik Gitar
Jay Stapley / Elektrik Gitar
Mel Collins / Saksafon
Ian Ritchie / Programlamalar, Piyano, Klavyeler
John Linwood / Davul (The Powers That Be)
Nick Glenny-Smith / DX7
Matt Irving / Hammond Org (The Powers That Be)
Paul Carrack / Vokal (The Powers That Be)
Clare Torry / Geri Vokal (Home ve Four Minutes)
Suzanne Rhatigan / Geri Vokal (Radiowaves, Me or Him, Sunset Trip, The Tide Is Turning)
Katie Kissoon, Doreen Chanter, Madeline Bell, Steve Langer & Vicky Brown / Geri Vokaller (The Powers That Be, Radiowaves, Who Needs Information)

'The Powers That Be' ve 'Who Needs Information' da çalanlar
Ian Ritchie / Tenor Saksafon
John Phirkell / Trampet
Peter Trambon


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.