Yıllar yıllar önce progresif rock'ı bilerek dinlemeye başladığım ilk zamanlarda yoğun olarak 70'leri dinlerdim. Özellikle saykodelik temelli grupları ve albümleri. Pink Floyd(Pink Floyd'u progresif rock nedir bilmiyorken de dinliyordum o ayrı konu), Eloy, Amon Düül II gibi gruplar o ilk dönemimde favori gruplarımdan bir kaç tanesiydi. Yeni dönem gruplarından da dinliyordum ama 70'ler kadar değil.
O dönemler Porcupine Tree'yi de görmüştüm. Çok fazla övülüyordu. Dinlemeye çalıştım ama pek beğenmedim. Dolayısıyla beğenmediğim içinde üzerinde durmadım.
Çok uzun bir zaman geçmemişti ki, sürekli takip ettiğim bir blog'da Porcupine Tree'nin ilk albümü hakkında bir yazı çıkmıştı. O blog sahibinin zevklerine güvendiğim için hiç tereddüt etmeden albümü indirdim ve bütünüyle dinledim. Albümü bitirdikten sonra üstüste bir kaç kez daha dinledim. Porcupine Tree hakkında yanıldığımı anladım.
'Targuin's Seaweed Farm' albümü bütünüyle dinlediğim ilk Porcupine Tree albümü oldu. Ve saykodelik temelli albümlerde favorilerimden biri. Bu ilk albümde enstrümanların hepsini Steve Wilson çalıyor. Kayıtları da kendisi yapıyor. 22 yaşında birisi için bence mükemmel bir başarı ve bu başarı daha sonrasında da devam edecek. Günümüzde ise Steve Wilson progresif rock'ın en önemli ve kaliteli müzisyenlerinden biri durumunda.
'Targuin's Seaweed Farm' albümü iki bölümden oluşuyor. 'Music For The Head - Here' ve 'Music For The Head - There'. İlk bölümde bolca kısa parçalar var. Elektronik ve saykodelik öğelerin yoğun olduğu hipnoz edici bir havası var. İkinci bölümde ise saykodelik hava daha baskın halde.
'Music For The Head-Here' bölümü kısa parçalardan oluşuyor demiştik. Aralarında normal uzunlukta parçalar da var. Trip hop saykodelik karışımı 'Jupiter Island', neredeyse bir Pink Floyd müzikal yapısı olan 'Radioactive Toy' parçaları gibi. Geri kalan 8 kısa parçada ise elektronik öğeler hakim. Steve Wilson'da aynı benim gibi Tangerine Dream hayranı ve ilk albümde bu hayranlığını yazdığı parçalarla dile getiriyor.
İlk bölüm elektronik ve saykodelik öğelerin karışımıyla yaklaşık 40 dakikaya yakın sürüyor. Son parça ise 'Mute'. İlk bölümü hipnoz olmuş bir şekilde bitiriyorsunuz. 'Mute' Porcupine Tree'den favori parçam.
İkinci bölüm ise kısa bir parça olan ve yine ilkinde olduğu gibi elektronik seslerin yoğun olduğu 'Music For The Head-There'. Sonrasında gelen parça 'No Reason To Live, No Reason To Die', Pink Floydvari seslerle saykodelik rock'ın dibine kadar gidiyorsunuz. Piyano ve gitar'ın hipnotize edişi elinizde ki alkolü daha çabuk bitirtiyor. Ancak parçanın sonlarında Tangerine Dream'e başka bir selam yollanıyor.
Devamında gelen 'Daughters In Excess' parçası da tam anlamıyla Tangerine Dream parçası. Avantgard davullar, saykodelik elektrik gitar, Tangerine Dream'in ilk dönemi, 1971-74 dönemini hatırlatıyor.
Bitiş parçası üç bölümden oluşan, 20 dakikalık bir destan(bana göre). Parçaya 'The Cross' bölümüyle başlıyorsunuz. Steve Wilson, 1970 öncesi saykodelik döneme yolculuğa çıkartıyor sizi bu parçayla. O kadar yumuşak bir tonla çalıyor ki hiç bitmesin istiyorsunuz. Parça bir süre sonra sıkıcı olmaya başlayan 'Hole' ile devam ediyor. Neyse ki fazla uzun sürmüyor.
Son parçanın son bölümü ise mükemmel bir saykodelik doğaçlama(Jam diye söylenir ama müziğine göre değişiyor). Arkada çalan klavye ve ritmik davulun önünde gitar öyle güzel çınlıyor ki, 1970'in öncesinde olduğunuza inanmaya başlıyorsunuz.
Steve Wilson'un bu ilk albümünde ki bir çok parça daha sonraki albümlerinde kullanıldı. Ancak ben bu albümden dinlemenizi tavsiye ederim. Albümün konsept havasını yakalayarak parçaları dinlemek gibisi yok.
'Targuin's Seaweed Farm', Porcupine Tree hayranları tarafından pek sevilmiyor olsa da, hala benim favori albümüm. Progresif rock'ın dahi çocuğundan mükemmel bir başlangıç.
1. Music For The Head - Here (2.48)
2. Jupiter Island (6.13)
3. Nun's Cleavage - Left (2.48)
4. Clarinette Vignette (1.22)
5. Nun's Cleavage - Right (1.00)
6. Space Transmission (3.05)
7. Message From A Self-Destrucitnig Turnip (0.30)
8. Radioactive Toy (5.55)
9. Towel (3.36)
10. Wastecoat (1.12)
11. Mute (8.11)
12. Music For The Head - There (1.31)
13. No Reason To Live, No Reason To Die (11.20)
14. Daughters In Excess (6.54)
15. The Cross / Hole / Yellow Hedgerow Dreamscape (20.52)
Süre : 77.17
Steve Wilson / Gitar, Vokal, Klavyeler, Programlamalar (bütün sesler)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.