Le Orme - Felona e Sorona 1973

Le Orme(ayak izi), italyan progresif rock'ının en çok bilinen ve önerilen üç grubundan birisi. Bu durumda 'Felona e Sorona' albümünün katkısı yadsınamayacak kadar çok.


1973, 72 gibi italyan progresif rock'ının muhteşem albümlerle dolu olduğu bir yıl. PFM ve Banco'dan önce müziğe başlayan Le orme, beat saykodelik karışımı albümlerden senfonik progresif'e güzel bir geçiş yaptı. Gerçeği YES'in ve Genesis'in yönü de bu yönde olmuştu ama her iki grubunda kadrosu bir hayli kalabalıktı. Le orme ise senfonik progresif'e geçişte en çok ELP'ye benzerlik gösterdi.

'Felona e Sorona' albümünün konusu birbirinin zıttı iki gezegen. Mutlu, neşeli 'Felona' ve umutsuz, karamsar 'Sorona' ile aralarında ki ilişki düalist bir şekilde anlatılıyor. VDGG grubundan Peter Hammill'in (benim için progresif rock'ın ozanlarından) de albümünün konusunda yardımları çok büyük.

Uzak bir gelecekte, bir gemiyle uzayın derinliklerine gidiyorsunuz ve karşınıza birbirine iki zıt gezegen çıkıyor. Birden bire kendinizi iki gezegen arasında buluyorsunuz. Albümü dinlerken bence böyle hayal edin.

Albüm, 'Sospesi Nell'Incredibile' parçasıyla başlıyor. İki gezegenin arasında ki koatik ilişki kadar bu parça da kaotik. 'Sospesi Nell'Incredibile' parçası bana eklektik progresif'in devleri VDGG, King Crimson'ın parçalarını hatırlatıyor. Bir sürekliliği olmayan, her an değişen temposu ve klavyeleriyle  beni en çok şaşırtan Le Orme parçalarından.

Devamında gelen parça ilk gezegen 'Felona' hakkında. Neşeli, mutlu insanların yaşadığı gezegen'de böyle neşeli bir parça olurdu.

'La Solitudine Di Chi Protegge Il Mondo' parçasında ki klavyeler ve synth, Felona gezegenine iniş yapıyorsunuz hissi veriyor.

'L'Equilbrio' bir önceki parçanın devamı niteliğinde. Sanki bir uzay konulu bilim kurgu filmi müziği. Antonio Pagliuca'nın synth ve klavye kullanımı gerçekten müthiş.

Sanki bir arabulucu gibi 'Sorona' gezegenine gidiyorsunuz. Karamsar, umutsuz insanların yaşadığı 'Sorona'da da müzik kendisini hissettiriyor.

'Attesa Inerte' ile karamsarlığın, umutsuzluğun kol gezdiği gezegende dolaşmaya devam ediyorsunuz. Karşınızda  umutsuz bir şekilde hayatı bekleyen insanlar görüyorsunuz.

'Rittarto Di Un Mattino' ve 'All'infuori Del Tempo' ile Sorona gezegenin durumunun değiştirilemeyeceğini iki parçada ki karamsar havayla yavaş yavaş anlıyorsunuz. İki parçayı birlikte yazdım çünkü tema olarak birbirlerini tamamlıyorlar. Tek parça olsaydı belki daha iyi olurdu.

Hiçbir sorunu çözemeyeceğinizi anlayıp gezegenden ayrıldığınız parça, 'Ritorno Al Nulla'(boşluğa yani uzay'a geri dönüş). Synth ve klavye yaratıcılığı bu son parçada yalnız kalmıyor. Yanına davul ve perküsyon muhteşem bir yardım yapıyor. Tahminimce, daha doğrusu benim için Le Orme'nin en güzel parçalarından biri 'Ritorno Al Nulla'.

'Felona e Sorona' dinleyebileceğiniz en güzel konsept albümlerinden. Albüm, Le Orme'nin başyapıtlarından biri olduğu kadar italyan progresif rock'ının da başyapıtlık albümlerinden. Aynı zamanda senfonik progresif rock'ın da.

'Felona e Sorona' albümünü dinlemeden, öğrenmeden progresif rock dinliyorum ben, demeyin.

1. Sospesi Nell'Incredibile (8.43)
2. Felona (1.58)
3. La Solitudine Di Chi Protegge Il Mondo (1.57)
4. L'Equilbrio (3.47)
5. Sorona (2.28)
6. Attesa Inerte (3.25)
7. Rittarto Di Un Mattino (3.29)
8. All'infuori Del Tempo (4.08)
9. Ritorno Al Nulla (3.34)

Süre : 33.39

Aldo Tagliapietra / Vokal, Bas Gitar, Gitar
Antonio Pagliuca / Klavyeler, Moog, Synth
Michi Dei Rossi / Davul, Perküsyon