Progresif rock'ın tanımını yaparken genel olarak caz, avant-garde ve klasik müzik gibi içinde deneysellik ve özgünlük barındıran müzik türleri örnek gösterilir. Bu müzik türleri haricinde bir de 60'lı yıllarda yapılan beat, asit rock, hard rock gibi türler de vardır. Bu 60'ların müzikleri üzerinden progresif (yani ilerici) türünde örnekler veren gruplarda vardır. Örneğin YES grubu beat, asit rock müzikleriyle başlar, müzik hayatına. Sonralarında yeni sesler ve müzik türlerini de harmanlayarak kendine özgü tarz geliştirmişlerdir. YES gibi Birth Control'de 60'lı yılların müzikleri üzerinden gelerek kendi tarzını geliştirmiştir.
Günümüzde ise 70'ler de rock müzik yapmış bir çok rock grubu proto prog, prog öncesi olarak tanımlanır. Bu tanımlara uyan bir çok grup sadece proto prog olarak varolurken, bazı gruplar ise kendi müzik tarzlarını oluşturarak progresif rock müziğin içinde yer alırlar. Örnek verdiğim YES'in ilk albümüyle, Birth Control'ün ilk albümü tarzı bu tarz içinde, proto prog olarak gösterebileceğim örnek albümlerdendir.
İlk albümün ismi hem de grubun ismi olan 'Birth Control', 1970 yılında müzik hayatına başlamıştır. Grubun ismi ve ilk albümün ismi 'Operation' albümünü yazarken değinmiştim. Tekrar değinmemin bir zararı yok, sanırım.
Papa'nın, 1970 yılında kürtaj yasağı (doğum kontrolü) üzerine açıklama yapması sonrası alman grubun isim kaynağı ve ilk albümün ismi olmuştur.
İki gün önce yazdığım bir başka Birth Control albümünü dinlerken hızımı alamayıp diğer albümlerini de dinlemeye başladım. Ardarda aynı grubun diğer bir albümünü yazmamdaki sebep bu.Tabii, bunda fazla müzik dinliyor olmamında etkisi var.
Yukarıda belirttiğim gibi progresif rock'ın gelişiminde etkili olan 60'ların müzikleri de Birth Control'ün ilk albümünde etkisini bir hayli gösteriyor. Albümün ilk parçası 'No Drugs' parçası buna ilk örnek. Progresif rock parçası olarak adlandıramamın ilk sebebi bu parça. İçinde bolca beat ezgileri mevcut. İkinci parça da (recollection) aynı şekilde. Beat ezgileri olmasa da hard rock, asit rock ve beat müziği harmanlanması oluşmuş. Üçüncü parça, 'Deep inside' ise beat müziğinin progresif'e adapte edilmiş hali gibi duruyor.
Dördüncü parça ise 'Foolish action' Deep Purple tarzı hard rock ürünü. Beat dönemine (beatles, rolling stone) benzer sözler, hızlanan hippi ritimleri, tam da 60'ların rock müziklerine uygun bir örnek.
Beşinci parça, 'Sundown' albümde ki progresif rock tanımına uygun tek parça.Melodik bir org ile başlıyan parça, hard rock ritimleriyle devam ediyor. Sonrasında kemanın girmesi, davul soloların üzerine Bruno Frenzel'in gitar solosu, ve org solosu progresif rock olarak adlandırmak için fazlasıyla yeterli. Eğer progresif rock dinlemek istiyorum derseniz albümün bu parçası hariç geri kalan parçalarıyla uğraşmayın. 'Sundown' parçası size yeter de artar.
Albümün sondan ikinci parçası 'Change of mind' da 'Foolish action' parçası gibi dönemin Deep Purple tarzı hard rock'a başka bir örnek.
Son parça, 'Light my fire', her rock severin bildiği The Doors parçası. Birth Control 'Light my fire' parçasını kendi müzikal bilgisine ve yeteneğine göre çalıp, albümlerine koymuşlar. Ray Manzerek org solosunu arattırıyor gözükse de, The Doors'tan daha hızlı çalınması, dinlemek için daha cazip. En azından ben, Birth Control'den dinlemeyi tercih ederim.
Albümü bir progresif rock albümü olarak dinlemeyin. Progresif rock'ın beslendiği türlerin harmanlanması olarak dinlemeniz, o dönemin müziklerini anlamanıza yardımcı olacaktır.
1. No drugs (4.01)
2. Recollection (6.24)
3. Deep inside (4.40)
4. Foolish action (4.32)
5. Sundown (10.02)
6. Change of mind (4.42)
7. Light my fire (5.40)
Süre : 39.32
Bruno Frenzel / Elektrik Gitar, Vokal
Bernd Koschmidder / Bas Gitar
Bernd Noske / Davul, Vokal
Reinhold Sobotta / Org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.