Birth Control rock tarihinin bilinenin aksine en politik gruplarından birisidir. 70'lerde çıkardıkları albümlerin tamamı politik albümlerdir. Birth Control'ün bilinmemesinin tek sebebi popüler bir grup olamayışıdır. Gerçeği 70'lerde tanınan bir gruptur, ancak büyük plak şirketleriyle anlaşmalar yapmadıkları için günümüzde pek tanınırlılığı yoktur. Ancak progresif rock hayranları tarafından hatırlanır, sevilir ve dinlenir. Tabii bu durumda grubun kendi hayran kitlesini de belirtmezsek olmaz.
Normalde diğer yazılarımda sıkça belirttiğim gibi, müzik zevkim senfonik, eklektik, caz füzyon etrafında dolanıyor. Bu zevk-i sefa durumunda bazı istisnalık gruplar var, bunlardan biri ağır progresif diye tanımlanan müzik yapan Birth Control. Yalnız, Birth Control müziği saydığım senfonik, eklektik ve caz'dan çok da uzak değil. Bu albüm ve diğer albümlerde olduğu gibi bir çok parçası senfonik, eklektik yada caz'dan esintiler ve alıntılar var.
Birth Control grubu için politik bir gruptur dedik ya, 'Plastic People' albümü de politik bir albümdür. Bundan bir kaç yıl önce Türkiye'deyken işyerinde yerime geçecek bir arkadaşa yardımcı oluyordum. Daha doğrusu işten ayrılınca benim yaptığım işleri öğretmeye çalışıyordum. Fazla samimi olunca bu arkadaş (cinsi kız) benimle fazla samimi olmaya başladı. Bir gün iş yüzünden işyerinde bir arkadaşla tartışınca, sinirlenip bilgisayarın başına oturdum, kendi kendime söylenmeye başladım. Bu arkadaş da gelip teselli amacıyla bir şeyler söylemeye başladı. Bir süre sonra onun söyleyeceklerini kendim söyleyip, 'böyle mi devam edeceksin, okuduğun 3-5 kitaptan edindiğin bilgiyle bana nasihat verme, robot gibi sana verilen bilgiyle konuşup durma' demiştim. Tabii arkadaş bozulmuş, beni işyerinde daha yetkili bir kişiye şikayet etti. Yetmemiş olacak ki ben gidene kadar arkamdan konuşmaya başladı. Bir nevi diş biledi bana. Sonuç olarak hiçbir şey olmadı çünkü işyerinde ki arkadaşlarla aram gayet iyiydi. O arkadaş işi öğrenmek yerine benim sözlerimi bana geri iade etmeye çalışırken işten kovuldu. Albüm ismi içinde aynı şeyleri düşünebilirsiniz. Etrafınızda ki insanlar gerçekten sahip oldukları kendi akıllarıyla mı hareket ediyorlar, yoksa sadece sahip olduğu bilgilerle mi?. Burada anlatmak istediğim bilgisizlik değil, yani bilgiyi kötülemiyorum. Sahip olunan bilginin doğru yorumlanması, robot gibi yada kukla gibi tekrar edilmesi değil.
Yaklaşık 4 yıl önce ben o arkadaşı robot olarak tarif etmiştim. Birth Control ise insanları Plastik olarak tarif ediyor. Aynı fabrikanın aynı maddeden yapılmış farklı ürünleri olarak düşünün etrafınızda yaşayan insanları. Birth Control'ün ne demek istediği hakkında bir fikir oluşur.
Bana göre ise, plastik insan olmak istemiyorsanız, progresif rock dinleyin.
Albümün isim parçası, 'Plastic people'. Sakin sakin başlayan müzik caz, beat, 1975 yılında buluşmuş hali. Parçanın uzunluğu tedirgin etmesin, gayet yavaş ve melodik giden bir parça. Bu parça yerine sonra ki parçaları tercih ederim ama albümün mükemmelliğe erişmesi için böyle bir parçayla başlamak da güzel bir tercih.
'My mind', rüzgar sesleriyle başlıyor. Çok geçmeden korku gerilim filmlerinde kullanılan o minimal piyano sesini duyuyorsunuz. Bruno Frenzel gitarda YES'den Steve Howe'u hatırlatırken, kemanda Christoph Noppeney Gentle Giant müziğini hatırlatıyor. Konuk müzisyen olarak Horderlin grubundan gelen Christoph Noppeney'in etkisi burada çok büyük. Saykodelik, beat, folk, caz gibi bir çok rock müzik türünün YES, Gentle Giant tarzında böyle bir parça bestelenmesi, Birth Control grubunun ne kadar progresif rock'ın içinde olduğunu gösteriyor. Birth Control gibi bir grubu ağır progresif yada ağır saykodelik rock müzik yapıyor diye geri plana atmayın. 'My Mind' parçası Gentle Giant yaratıcılığı kadar mükemmel bir parça.
'Rockin' rollin roller' parçasını dinlerken aklıma Pink Floyd'un 'Meddle' albümü geliyor. Klasik caz piyanosu ve bluesvari gitarı bunda etken olduğu kadar saykodelik yapısı da etken. Hatta öyleki protopunk (punk öncesi) denilen Amerikan anarşist blues-rock gruplarından MC5'in (motor city) müziğini bile duymanız mümkün. Şöyle söylesem daha yerinde olur. 'Rockin' rollin roller', saykodelik, protopunk, caz müziğin gitar ve bas temel alınarak bestelenmiş bir parça. 70'li yıllar ve 70'li yılların müziklerini sevenler için 'yeme de yanında yat' kıvamında.
'Trial trip' albümde ve Birth Control diskoğrafisinde en sevdiğim parçalardan biri. Sorsalar, Birth Control'ü örnek olarak söyleyebileceğim ilk bir kaç parçadan birisi. 'Trial trip' yavaş bir tempoyla başlar. Yavaş yavaş ilerleyen klavye ve davul'u ilk önce Bruno Frenzel'in blues-rock'ı anımsatan kesik kesik gitar soloları ve sonrasında Peter Föller'in titreyen ve acımsı vokali devam ettirir. Burada Blues-rock ve caz içiçe geçmiş durumda. Son olarak Bruno Frenzel'den harika bir gitar solosu. Dedim ya, sorsalar diye; cevabım şu şekilde olur. Hani Led Zeppelin'in 'Starway to Heaven' parçası var ya, eh işte onun daha az melodisiz, dramasız ve daha fazla progresif (ilerici) olanı. 'Starway to Heaven' parçası gibi gösterişli bir parça olmayabilir belki ama blues, rock ve caz'ın buluştuğu, harmanlandığı mükemmel bir yaratıcılık.
Albümün kapanış parçası 'This song is just for you'. Yukarıda dediğim gibi Birth Control'ün yaptığı müzik her ne kadar ağır progresif rock diye geçiyor olsa da, caz temelli parçaları da vardır. Son 'This song is just for you' parçası da caz temelli parçalardan biri. Parçada koro kısımları Soul müziği hatırlatıyor. Albümde konuk olarak Hoelderlin (bir kaç ay önce bu grubu da yazmıştım, merak eden blog'dan bakabilir) grubundan gelen müzisyenler.
Birth Control, tanınan progresif rock gruplarından biri değil maalesef. Buna rağmen grup iki ay önce yeni bir albüm çıkardı. Evet, 2016 eylül'ünde yeni bir albüm çıkardı. Bruno Frenzel'siz bir albüm belki ama eski kurtların, 70'lerde progresif rock müziğin tanımını ortaya çıkaran insanların yeni bir albümü. 'Here and Now' adlı albümü bu albümü dinledikten sonra bulup dinlemenizi de ayrıca tavsiye ederim. Muhtemeldir, kısa bir süre içinde yeni albümleri hakkında da bir yazı hazırlayacağım.
1. Plastic people (10.54)
2. Tiny flashlights (7.33)
3. My mind (6.49)
4. Rockin' rollin roller (5.43)
5. Trial trip (6.43)
6. This song is just for you (7.28)
Süre : 41. 00
Peter Föller / Bas Gitar, Vokal
Bruno Frenzel / Elektrik Gitar, Gitarlar, Geri Vokal
Zeus B. Held / Klavye, Geri Vokal, Tenor Saksafon (2-4), Trompet
Bernd Noske / Davul, Perküsyon, Vokal
Konuklar
Friedman Leinert / Flüt (6)
Christoph Noppeney / Keman (3-6)
Ulla, Hanne, Brigitte / Koro
Robby (Saksafon), Otto (Trambon), Harry (Trompet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.