Harmonium - Harmonium 1974

Progresif rock'ı ülke bazında düşünürseniz, her zaman dediğim İtalya ve İngiltere başabaş oynar. Alman krautrock ve Fransız grupları takip eder. Pek sonrası da yoktur önem arz edecek. Ta ki Kanadalı grupları tanıyana kadar. İtalyan ve İngiliz progresif rock grupları temeldir, hatta bu müzik türünde öncüdürler ama bir Kanadalılar kadar yoktan varetmeyi bilemezler. Rush, Saga, Maniege ve tabii ki Harmonium; Kanada'dan çıkmış, kendilerine has stilleriyle tarz tür yaratmış gruplardır. Her bir grubu ayrı sevmeme rağmen en çok Harmonium albümlerinden dinlerken zevk alıyorum. Çok kısa bir dönemde müzik yapmalarına ve sadece 4 albüme sahip olmasına rağmen, seçtikleri ve kullandıkları enstrümanlara olan hakimiyetleri, Harmonium grubunu çok özel bir yere getiriyor.

Temel olarak rock gruplarında çalınan enstrümanlar bellidir. Elektrik gitar, bas gitar, davul ve çeşidine göre ritim gitar, org, piyano gibi enstrümanlar temeldir. Progresif rock'ta ise davul, gitar, org, bas ve yine çeşitli olarak saksafon, keman, flüt gibi enstürmanlar hakimdir. Harmonium grubu ise 2 akustik gitar, bir bas gitar ve piyano ile müzik kariyerlerine 'Harmonium' albümüyle başlıyorlar.  Sonraki albümlerini değil ama bu ilk albümlerini hep Nick Drake müziğine benzetmişimdir. Harmonium müziği Nick Drake kadar melankolik olmasa bile akustik gitarlardan çıkardıkları sesler o kadar pürüzsüz ve deneysellik taşıyor ki, insan sadece hayran olarak dinlemekle kalıyor. Tabii albümde sadece 3-4 enstrüman yok. Konuk olarak gelen  müzisyenler davul ve trompet çalarak eşlik ediyor. Konuk olarak gelen müzisyen davul çalıyor, grubun davulcusu yok! Hani kime desem inanmaz.

'Si Document', yukarıda bahsettiğim akustik gitar kullanımıyla Nick Drake'in progresif rock yapmaya çalışması gibi olmuş. 'Aujourd"huà, je dis bonjour a la vie', albümün en ilerici yani progresif parçalarından biri. Giriş kısmında bulunan çocuk sesleri ve Steve Howe tarzı akustik gitar açılışı, sonrasında gelen Lindisfarne benzeri folklorik ezgiler ve yine çocuk sesleri ile bitiş.

'Vielles courroies' piyano ve akustik gitar işbirliği, Serge'nin buğulu franszıca aksanlı sesi ve arasıra araya giren Flüt!. Gösterişe kaçmadan hatta gösteriş yapmadan da ne kadar yaratıcı olabilirliğinin kanıtı bu parça. Ve tabii ki sonunda 'Na na na' nakaratı şaraba çok da iyi eşlik ediyor.

'100.000 Raisons' bu parça aslında albümde yok. Grup kurulmadan çok önce yazılmış. Eski bir parça olması sebebiyle albümün daha sonraki basımlarında eklenmiş. 'Attends-Moi' ardından gelen '100.000 Raisons' ve  parçaları beat döneminden gelme yaz parçaları gibi. Arda arda dinleyince bu günlerde soğumaya başlayan yaz geceleri için çok fazla iç ısıtıcı parçalar.

'Pour un instand' G. Harrison'un (Beatles) 'Here come to sun' şarkısı kadar sıcak bir başka yazlık parça. Fransızca öğrenip eşlik edesi geliyor dinleyenin. O kadar güzel bir parça!.

'De la Chambre au Salon' 60'ların Beat müziği ve folklorik ezgiler içiçe geçmiş. 'Pour un instand' parçasında ki gibi G. Harrison tarzı akustik gitar temelli. Asllında bir piyano ve orkestrası eksik diyeceğim ama sonraki albümlerinde Harmonium orkestrayı da kurup, G. Harrison'u da geçiyorlar.

'Un musicien Parmi tant d'Autres' ilk albümlerinden tek progresif rock parçası. Ağır aksak bas gitar, Serge'nin naif buğulu vokali. Sonrasında nakarat ve 'Na na na', marş haline gelen bir parça. Harmonium'un marş'ı diyebiliriz.

'Harmonium' hem albüme hem de gruba ismini veren parça. Benim de grubun (albümün değil) en sevdiğim parçalarının başında geliyor. En sona bıraktım parçayı akılda kalıcı olsun diye. Az biraz beatles, az biraz beat, az biraz folk, az biraz latin az biraz caz, az biraz 60-70'lerin pop'u ve HARMONIUM.

Harmonium dinlemek sizin için progresif rock müziği anlamında bir deneyim olacaktır. Şablon müziklerinden, popüler müziklerden kaçmak istediğiniz de bulabileceğiniz en iyi progresif rock gruplardan birisi olacaktır, Harmonium.

Harmonium kalite, yaratıcılık ve şaheserliktir.

1. Harmonium (6.30)
2. Si Document (4.20)
3. Aujourd"huà, je dis bonjour a la vie (5.45)
4. Vielles courroies (5.40)
5. 100.000 Raisons (3.35)
6. Attends-Moi (4.29)
7. Pour un instand (3.16)
8. De la Chambre au Salon (5.35)
9. Un musicien Parmi tant d'Autres (7.02)


Serge Fiori / 6-12 Telli Akustik Gitar, Flüt, Vokaller
Michael Normandeau / Akustik Gitar, Geri Vokal
Louis Valois / Bas Gitar, Piyano, Geri Vokal

Konuklar
Fred Torak / Müzik Direktörü
Alan Penfold / Flugelhorn (Trompet) (1)
Rejean Emond / Davul