Günümüzde bazı müzikler vardır, ne grubu bilinir ne de parçanın ismi, sadece müziği bilinir. Hem de ezbere. Bazı müzikler ise nostalji olsun diye filmlerde kullanılır.
Bundan beş altı yıl önce çekilen bir filmde Moody Blues'dan 'Melancoly Man' parçası kullanılmıştı. Filmin dramasından bütün gençler 'Melancoly Man' parçasını dinliyordu. Youtube'de parçanın altını gençler yorumlarıyla doldurmuştu.
Yetmişli yılların güzelliği. Daha da önemlisi yetmişli yıllarda yapılan progresif rock'ın güzelliği.
Şimdi oturup yetmişli yılları anlatacak halim yok ama şu bir gerçek yetmişli yıllarda yapılan müziğin yeri ayrı. Yetmişler bitip günümüze gelene kadar popüler ve rock müziği dallanıp budaklandı. Yetmişli yıllardan çok daha fazla müzik üretilir oldu. Yine de yetmişli yılların müziğinin yerini tutmuyor.
Focus grubu da yetmişli yılların en görkemli müziklerini ve konserlerini yapan gruplardan bir tanesi. Popülerlik anlayışı kalite ve yaratıcılıktan çok satanlara yönelince Focus gibi bir grupta yetmişli yıllarda unutulmaya yüz tutuyor. Neyse ki progresif rock hayranları var da böyle güzel grupları dinleyebiliyoruz.
Focus'un bu ilk albümü fazlasıyla altmışlı yılların beat ve blues müziğinin üzerinden yapılmış. Belki fazladan folk ezgileri ve caz ritimleri eklenmiş. Senfonik progresif rock türünde müzik yapıyor olsa da, bu ilk albümleri daha çok Canterbury akımının müziklerine benziyor. Caravan ve Camel gibi Canterbury akımının müziğini, Focus'un bu ilk albümünde görebilirsiniz. Sonraki albümleri daha çok senfonik temelli albümler. Öyle ki 1971 yılında çıkardıkları ikinci albümün müzikal yapısı italyan ve ingiliz senfonik progresif rock gruplarına örnek teşkil edecek kadar yaratıcı bir albüm. Focus grubu için progresif rock'ın öncü gruplarından birisidir, diyebilirim.
Albüm bir başyapıt olmadığı için bir kaç parçayı örnek gösterebilirim. Yukarıda bahsettiğim, hani o herkesin bildiği ama ne grubu ne de parçanın ismi bilinmediği müzikler; 'House of the King' ve 'Anonymous'. Her iki parçayı dinlerken erken dönem italyan progresif rock gruplarından Delirium'u hatırlıyorum. Latin folk ve ortaçağ folk ezgilerinin üzerine günümüz caz'ı eklenmiş gibi. Ki zaten her iki parça da sonraki Focus albümlerine yön vermiş gibi gözüküyor.
Albümün diğer kalanı için; blues ve altmışlı yılların beat müziğini seviyorsanız, benim gibi ayırt etmeden bütün parçaları dinleyin. Özellikle blues gitar soloları seviyorsanız, 'Focus(Instrumental)' parçasını dinleyin. Eskiden çok sevmeme rağmen blues falan artık pek dinleyemiyorum. Sıkıcı geliyor. Caz yada avantgarde temelli müzikleri daha çok dinliyorum.
Grubun gitaristi Jan Akkerman'ın caz solo albümlerini ayrı olarak dinlemenizi de isterim. Jan Akkerman gitaristliğiyle hala bir çok yeni nesil gitariste örnek olan müzisyenlerden bir tanesi.
1. Focus (Instrumental) (9.45)
2. Why Dream (3.57)
3. Happy Nightmare (Mescaline) (3.56)
4. Anonymous (7.00)
5. Black Beauty (7.00)
6. Sugar Island (3.05)
7. Focus (vokal) (2.44)
8. House of the King (2.52)
Süre : 38.58
Thijs Van Leer / Vokal, Org, Flüt,
Jan Akkerman / Elektrik Gitar, Akustik Gitar
Martin Dresden / Bas Gitar, Vokal
Hans Cleuver / Davul, Vokal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.