- Kırmızı mı, mavi mi ?
- Ne kırmızı mı, mavi mi?
- Metriks değil mi bu ?
- Ne metriki lan, bunlar benim tansiyon haplarım.
Eğer progresif rock dinliyorsunuz, grupları yada müzisyenleri karşılaştırma yapmayın. Albümleri olduğu gibi anlayarak dinlemeye çalışın.
Alan White’ın ‘Ramshackled’ albümünü de kıyaslama yaparak dinlemeye çalışmayın.
‘Ramshackled’ gibi kıyıda köşede kalmış albümler benim tansiyon albümlerim. Tansiyonum düştüğü zaman yada yükseldiği zaman, tansiyonumu düzenlemek için böyle albümleri dinlerim.
Niye böyle yazdım. Çünkü YES grubu eleştirilirken Alan White’ın karşısına hep Bill Bruford getirilmiştir. Ve Bill Bruford yüceltilip, Alan White ise ikinci plana atılmıştır. Benim içinse YES grubunun tek davulcusu Alan White’ın ta kendisidir. ‘Tales from Topographic Oceans’ ve ‘ Relayer’ albümlerinde davul çalan Alan White’tır. Ve YES tarihinin en iyi 3 albümü de, bu albümlerdir. Böyle müzisyenleri karşılaştırıp, birini yükseltip, diğerini küçültürken; Cem Yılmaz’ın filminde ki replikleri gibi bir durum oluşuyor. En azından beni güldürüyor.
‘Ramshackled’ albümü 1975 yılında çalınıp, kaydedilmiştir. Ertesi yıl, 1976’da piyasaya LP olarak sürülmüştür. 1977 yılında LP tükenmiştir.
Albüm; ‘Ooooh Baby (Goin`to Pieces)’ parçasıyla başlıyor. Blues seviyorsanız, bu parçayı da seveceksiniz. Giriş için fazlasıyla hareketli bir parça. Ve vokalde soul soundu var. Albümde bir kaç parçada daha soul soundu var.
Devam parçasında; ‘One Way Rag’ ise klasik R&B (ritim ve blues) ve soul tarzı. Basit bir parça desek yerinde olur. 60’ların R&B’sini hatırlamak için güzel bir parça.
Ve 3. Parça; Avakak. Tek kelime ile Jazz-Fusion parçası. Hem klavye, hem davul ve hem de orkestral düzen Alan White’ın YES müziğiyle yetinmediğini gösteriyor.
‘Spring - Song of Innocence’ William Blacke’in bir şiirinin üzerine yazılmış bir parça. Vokalde YES’in solisti Jon Anderson, Gitarda YES’in gitaristi ise Steve Howe var. Jon Anderson’un parçalarına benzemiyor desek, yalan olur. Aynı zamanda ‘Tales from Topographic Oceans’ yada ‘Relayer’ albümünden çıkma gibi. Bu parça YES’in herhangi bir albümüne konmuş olsa, sırıtmaz.
5. parça; ‘Giddy’. 2. Parça gibi R&B ve Soul müziğini içerir. Alan White davulda ismini konuşturuyor. Eğlenceli ve yanında tam da bira içilecek parça.
6. Parça; ‘Silly Woman’. Komik sözleri olan bir parça. Reggea (Bob Marley). Albüme konmamış olsaydı, hatırlanacağını sanmıyorum.
‘Marching into a Bottle’ ve ‘Everybody’ farklı gibi görünüyor olsa da, aslında temelde folk müzik ve klasik müziğin birleşimi gibi duran iki parça. Steve Hackket’ı yada Jethro Tull seviyorsanız, parçalar harika.
Son parça; ‘Darkness’. 3 bölümden oluşuyor. ‘Darkness’ parçası progresif rock örneği için gösterilecek parçalardan birisi. Bence tabii. Klasik YES müziğinden uzak. Ancak düzenlemeleri YES’in elemanları yapmış.
Alan White; bu albümde herhangi bir parça yazmadı yada bestelemedi.Ancak albümün eklektik yapısı kendisinin ne kadar da güçlü bir davulcu olduğunu kanıtlar nitelikte. Şarkılar yada parçalar düzeyi değilde, albümün bütünü eklektik progresif rock’tır.
1974 yılında ‘Relayer’ albümü sonrası 1975 ve 1976 yıllırında YES grubunun bütün üyeleri solo albümler yaptılar. Ve bütün parçalar yine YES grubunun konserlerinde çalındı. 1975 ve 1976 yıllarında çıkan YES grubu üyelerinin bütün parçalarını YES müziğine dahil edebiliriz.
Albümde ki parçalar.
1 .Ooooh Baby (Goin`to Pieces)
2. One Way Rag
3. Avakak
4. Spring - Song of Innocence
5. Giddy
6. Silly Woman
7. Marching into a Bottle
8. Everybody
9. Darkness (Parts I, II & III)
- Alan Beyaz / Davul, Perküsyon
- Peter Kirtley / Gitar, Vokal
- Colin Gibson / Bas Gitar, Perküsyon
- Kenny Craddock / Klavye, Vokal
- Alan Marshall / Vokal
- Bud Beadle / Saksofon, Flüt
- Andy Phillips / Çelik Davul
- Steve Gregory / Tenor Saksofon, Flüt
- Henry Lowther / Trompet
- Madeleine Bell / Arka Vokal
- Joanne Williams / Arka Vokal
- Vicky Brown / Arka Vokal
- David Bedford / Orkestra Düzenlemeleri ve Şefliği
- Jon Anderson / Vokal (4. Parça)
- Steve Howe / Gitar (4. Parça)
- Ne kırmızı mı, mavi mi?
- Metriks değil mi bu ?
- Ne metriki lan, bunlar benim tansiyon haplarım.
Eğer progresif rock dinliyorsunuz, grupları yada müzisyenleri karşılaştırma yapmayın. Albümleri olduğu gibi anlayarak dinlemeye çalışın.
Alan White’ın ‘Ramshackled’ albümünü de kıyaslama yaparak dinlemeye çalışmayın.
‘Ramshackled’ gibi kıyıda köşede kalmış albümler benim tansiyon albümlerim. Tansiyonum düştüğü zaman yada yükseldiği zaman, tansiyonumu düzenlemek için böyle albümleri dinlerim.
Niye böyle yazdım. Çünkü YES grubu eleştirilirken Alan White’ın karşısına hep Bill Bruford getirilmiştir. Ve Bill Bruford yüceltilip, Alan White ise ikinci plana atılmıştır. Benim içinse YES grubunun tek davulcusu Alan White’ın ta kendisidir. ‘Tales from Topographic Oceans’ ve ‘ Relayer’ albümlerinde davul çalan Alan White’tır. Ve YES tarihinin en iyi 3 albümü de, bu albümlerdir. Böyle müzisyenleri karşılaştırıp, birini yükseltip, diğerini küçültürken; Cem Yılmaz’ın filminde ki replikleri gibi bir durum oluşuyor. En azından beni güldürüyor.
‘Ramshackled’ albümü 1975 yılında çalınıp, kaydedilmiştir. Ertesi yıl, 1976’da piyasaya LP olarak sürülmüştür. 1977 yılında LP tükenmiştir.
Albüm; ‘Ooooh Baby (Goin`to Pieces)’ parçasıyla başlıyor. Blues seviyorsanız, bu parçayı da seveceksiniz. Giriş için fazlasıyla hareketli bir parça. Ve vokalde soul soundu var. Albümde bir kaç parçada daha soul soundu var.
Devam parçasında; ‘One Way Rag’ ise klasik R&B (ritim ve blues) ve soul tarzı. Basit bir parça desek yerinde olur. 60’ların R&B’sini hatırlamak için güzel bir parça.
Ve 3. Parça; Avakak. Tek kelime ile Jazz-Fusion parçası. Hem klavye, hem davul ve hem de orkestral düzen Alan White’ın YES müziğiyle yetinmediğini gösteriyor.
‘Spring - Song of Innocence’ William Blacke’in bir şiirinin üzerine yazılmış bir parça. Vokalde YES’in solisti Jon Anderson, Gitarda YES’in gitaristi ise Steve Howe var. Jon Anderson’un parçalarına benzemiyor desek, yalan olur. Aynı zamanda ‘Tales from Topographic Oceans’ yada ‘Relayer’ albümünden çıkma gibi. Bu parça YES’in herhangi bir albümüne konmuş olsa, sırıtmaz.
5. parça; ‘Giddy’. 2. Parça gibi R&B ve Soul müziğini içerir. Alan White davulda ismini konuşturuyor. Eğlenceli ve yanında tam da bira içilecek parça.
6. Parça; ‘Silly Woman’. Komik sözleri olan bir parça. Reggea (Bob Marley). Albüme konmamış olsaydı, hatırlanacağını sanmıyorum.
‘Marching into a Bottle’ ve ‘Everybody’ farklı gibi görünüyor olsa da, aslında temelde folk müzik ve klasik müziğin birleşimi gibi duran iki parça. Steve Hackket’ı yada Jethro Tull seviyorsanız, parçalar harika.
Son parça; ‘Darkness’. 3 bölümden oluşuyor. ‘Darkness’ parçası progresif rock örneği için gösterilecek parçalardan birisi. Bence tabii. Klasik YES müziğinden uzak. Ancak düzenlemeleri YES’in elemanları yapmış.
Alan White; bu albümde herhangi bir parça yazmadı yada bestelemedi.Ancak albümün eklektik yapısı kendisinin ne kadar da güçlü bir davulcu olduğunu kanıtlar nitelikte. Şarkılar yada parçalar düzeyi değilde, albümün bütünü eklektik progresif rock’tır.
1974 yılında ‘Relayer’ albümü sonrası 1975 ve 1976 yıllırında YES grubunun bütün üyeleri solo albümler yaptılar. Ve bütün parçalar yine YES grubunun konserlerinde çalındı. 1975 ve 1976 yıllarında çıkan YES grubu üyelerinin bütün parçalarını YES müziğine dahil edebiliriz.
Albümde ki parçalar.
1 .Ooooh Baby (Goin`to Pieces)
2. One Way Rag
3. Avakak
4. Spring - Song of Innocence
5. Giddy
6. Silly Woman
7. Marching into a Bottle
8. Everybody
9. Darkness (Parts I, II & III)
- Alan Beyaz / Davul, Perküsyon
- Peter Kirtley / Gitar, Vokal
- Colin Gibson / Bas Gitar, Perküsyon
- Kenny Craddock / Klavye, Vokal
- Alan Marshall / Vokal
- Bud Beadle / Saksofon, Flüt
- Andy Phillips / Çelik Davul
- Steve Gregory / Tenor Saksofon, Flüt
- Henry Lowther / Trompet
- Madeleine Bell / Arka Vokal
- Joanne Williams / Arka Vokal
- Vicky Brown / Arka Vokal
- David Bedford / Orkestra Düzenlemeleri ve Şefliği
- Jon Anderson / Vokal (4. Parça)
- Steve Howe / Gitar (4. Parça)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.