Banco Del Mutuo Soccorso - Come in Un'ultima Cena 1976

İtalyan devi Banco'nun yine bir başka dev albümü. 70'li yıllarda çıkardıkları albümlerin arasında en az dinlediğim albüm olmuştu bir kaç hafta öncesine kadar. Şimdi yazarken düşününce, bunda diğer albümlerinde olan avantgard yapılı senfonik atmosferi olmaması yatıyor sanırım.

'Come in un'ultima cena' diğer Banco albümleri gibi konsept bir yapıya sahip. Albümün konusu Leonarda Da Vinci ile ölümsüzlüğe ulaşmış son akşam yemeği (Ultima Cena) konusu. Albümün ismi de Da Vinci'nin o ünlü tablosundan esinlenilerek verilmiş. Ancak sanıldığının aksine albüm isa ve havarilerini konu almıyor. Da Vinci tablosundan esinlenilerek insanın (yada insanlığın) son akşam yemeği üzerine oturtulmuş, daha çok gelecekle ilgili öngörülere dayanıyor. İnsanın içinde bulunduğu ruhsal durumdan, toplumda ki yerine kadar insanın (!) durumu şiirsel bir şekilde anlatılıyor.

Albüm '...A Cena, Per Esempio' ile başlıyor. Son akşam yemeği için bir örnek. Akustik gitar ile folkik ve melodik giderken, saykodelik bir havaya bürünüyor. Sonrasında folk yapıyla saykodelik yapı içiçe geçerek Di Giancomo'nun operavari vokalleriyle devam ederek bitiyor.

'Il Ragno', gerçek anlamıyla bir Gentle Giant ekolünden eklektik yapıda olan parça. Üst üste binen melodiler ve kısa ama öz klavye soloları ile dinleyenin dikkatini hep parça üzerinde tutuyor. Nocenzi kardeşlerin karşılıklı klavye kullanımları ve Maltese'nin melodik gitarın güzelliği vokal ve vokallerin iğretiliğini kolaylıkla kapatıyor.

'Il Ragno' parçası daha sonraları Banco konserlerinin vazgeçilmezlerinden biri olacaktır.

'E Cosi Buono Giovanni, Ma...' piyano ve akustik havasıyla dramatik bir parça aynı sözleriyle doğru orantılı olarak. Giovanni (yuhanna, isa'yı gammazlayan kişi) iyidir, ama!. Belki de Giovanni bu sefer de bizi insanlığa geri döndürmek için uğraşıyordur. Albümde en güzel atmosfere sahip parçalardan biri, tabii ki kullanılan boynuz ile.

'Slogan', en sert ve politik yanı en ağır parçalardan. Aynı zamanda da şablon haline getirilmiş bir parça. 'Slogan' kalabalıkların güdülmesi ile ilgili.

'Si Dice Che I Delfini Parlino', bir önceki parçaya göre daha üzerinde çalışılmış şablon parça. Yunusların konuşabileceğini söylüyorlar; Mükemmel bir avantgard giriş ve saykodelik havada devamı gelen parça. 70'lerin saykodelik uzay rock'ına güzel ve değişik örnek oluşturuyor.

'Voila Mida (Il Guaritore)', minimalist bir piyano ile başlıyor ve devamında klasikleşmiş (benim için tabii) Banco müzikal yapısı ile Gentle Giant ekolü içiçe geçiyor. 'Voila Mida' karmaşık yapısıyla gerçekten albümün en yaratıcı parçası. Avantgard piyano ve gitarlar ile caz unsurların biraradalığı parçanın sözleriyle de uyumlu. Para ile herşeyi iyileştirebileceğini söyleyen bir adam hakkında; bir kapitalizm eleştirisi.

'Quando La Buona Gente Dice' gibi bir çok parçalar progresif rock grubunda bulunan türden. Kısa, akustik ve az biraz da gaz alıcı parçalardan. Akustik gitar ve vokaller ile başlıyor. Karşılıklı melodik piyanolarla devam ediyorlar ve parça bitiyor. Bir önceki albümlerinden bir parçadan çekip çıkartılmış gibi duruyor. 'Quando La Buona Gente Dice' kısa ama güzel bir parça.

'La Notte E Piena', albümün ve Banco'nun en dramatik akustik parçalarından ilki bu sanırım. Maltese'nin mükemmel ötesi gitar konçertovari çalışması parçanın öne çıkmasında en önemli kısmı.  Ve tabii ki konuk müzisyenin keman solosu da ayrı bir tat veriyor parçaya. Mükemmel bir şekilde başlayıp öyle devam eden 'La Notte E Piena' yine mükemmel bir piyano ile bitiyor.

'Fino Alla Mia Porta', 'Il Ragno' ile Gentle Giant ekoline en yakın parça. Yine Nocenzi kardeşlerin karşılıklı klavye uzmanlıklarını yarıştırdığı başka bir parça. Diğer albümlerinde olduğu gibi üst düzey kalitedeki albüme yakışır mükemmellikte bir son. Klavyelerin, gitarların, davulun ve en önemlisi vokalin bu kadar uyumlu olduğu başka bir parça hatırlamıyorum.

'Come in un'ultima cena' albümü de progresif rock için kolaylıkla önerebileceğim başyapıtlık albümlerden birisi. Sadece italyan progresif rock'ı için değil, şimdiye kadar progresif rock tarihinin köşe başlarını öğrenmek için ideal albümlerden birisi.

Bu albümü de yazarak, rahatladıktan sonra bir süre bu albümü dinlemem. Ama alkolü fazla kaçırınca başvuracağım albümler arasında yerini çokdan almış durumda.

Son olarak bu albümün bir de ingilizce versiyonu var. İtalyanların progresif rock'da ki olağanüstü başarılarından sonra Banco'da bir albümünü ingilizce olarak hazırlayıp, piyasaya sürer. O albüm hakkında muhtemelen yazmayacağım. İngilizce kullanmayan bir çok farklı ülkelerden progresif rock albümlerini yazarken de belirttiğim, orijinal dilleri tercih ederim. Farklı bir dilde söylemek bana her zaman iğreti gelmiştir.

1. ...A Cena, Per Esempio (6.20)
2. Il Ragno (4.55)
3. E Cosi Buono Giovanni, Ma... (3.32)
4. Slogan (7.23)
5. Si Dice Che I Delfini Parlino (5.50)
6. Voila Mida (Il Guaritore) (6.14)
7. Quando La Buona Gente Dice (1.57)
8. La Notte E Piena (4.14)
9. Fino Alla Mia Porta (4.30)

Süre : 44.45

Francesco Di Giancomo / Vokal
Rodolfo Maltese / Elektrik & Akustik Gitarlar, Trompet, Boynuz, Vokal
Vittorio Nocenzi / Hammond Org, Synth (ses düzenleyicisi), Klarinet, Kayıtedici
Gianni Nocenzi / Elektrik & Akustik Piyano, Synth, Klarinet, Kayıtedici
Renato D'Angelo / Bas Gitar, Akustik Gitar
Pierluigi Calderoni / Davul, Perküsyon

Konuk
Angelo Branduardi / Keman