Bu Blogda Ara

8 Ağustos 2016 Pazartesi

Saga - Saga 1978



Genelde Neoprog akımının başlatıcıları olarak 1981 yıllarında müzik yapmaya başlayan Marillion ve Twelth Night grupları gösterilir. Aslında bunu bir kaç yıl öncesine kadar götürmek mümkün. 1978 yılında Kanadalı progresif rock grubu Saga'nın ilk albümü 'Saga' neoprog müziğine çok da uygun bir örnektir. Neoprog için Marillion ve Twelth Night grupları baz alınıyor olsa da, Synth, org, gitar ve davul kullanımları bakımından Saga grubu da çok ta farklı bir müzik yapmazlar. 80'li yıllarda Saga'nın yaptıkları bir çok albüm neoprog müziğine birebir örnek olacak albümlerdir. Hatta  Saga grubunun bir çok albümü neoprog'un da önündedir.

Saga neoprog grubu olarak gözükmüyor olsa bile daha sonra ortaya çıkan bir çok gruba ilham oldu diyebilirim. Marillion, Twelth Night, Pendragon, IQ gibi neoprog'un bilinen grupları Genesis, Pink Floyd, Eloy gibi grupların izinden giderken, Saga'nın izinden gidenler de vardı. Daha iyi anlaşılması için yine Kanadalı efsane rock grubu  Rush'tan örnek vereyim. Rush progresif rock yaparken izinden gidenler hard rock ve metal gruplarıydı. Özellikle Rush'ın ortaya çıkardığı zengin gitar riffleri bir çok hard rock metal gruplarına ilham olmuştur. Ama Rush hard rock yahut metal grubu değildir. Saga grubu içinde aynı şeyi düşünmek mümkün. Saga neoprog grubu değildir belki ama Saga'yı örnek alan bir çok neoprog grubu vardır.

Bu Kanadalılar da bir şey var. Sadece kaliteli ve süper müzik yapmakla kalmıyorlar sonraki yıllarda bir çok grubu peşlerinden de koşturuyorlar. Rush, hard rock ve metal gruplarını peşinden sürüklerken, Saga grubu da neoprog ve 90'lar sonrasında oluşan senfonik progresif rock gruplarını peşlerinden sürükledi.

Grubun ilk albümü 'Saga' 1978 yılında yayınlanır. Grupta 3 kişi synthesizer kullanır. Synth kullanan bir çok progresif rock grubuna göre kozmik sesleri tercih etmezler. Tercihleri synthhesizer ile yaptıkları müziğe melodik temel oluşturmaktı. Synthhesizer'ı 70'lerin uzay rock (space rock / komik geliyor ama batılıların kullandıkları tanım bu) benzeri müzikler için değil de farklı melodiler oluşturmak için kullandılar.

İlk albümleri 'Saga' en iyi albümleri değil ama yine de Saga dinlemeye başlamak için ideal bir albüm.

Albümün sevdiğim üç parçası;

'Humble Stance' 80'ler ortasında neoprog yapan bir çok progresif rock grubunun müzikal felsefesini oluşturan parçalardan biri. Synth ve klavye ile parçanın temeli melodik yapıya oturtulurken üzerine bas gitar, davul ile vokal eklenmiş. Parçanın içindeki bölümlerde ki geçişler ise Ian Crichton'un gitarıyla yapılmış. Parçanın ortalarında gitar ve klavye ön plana geçince bir çok senfonik progresif rock grubunun kolay yoldan yaptıklarına benzer parça ortaya çıkarmışlar. Klavye ve solo gitarı ön plana çıkar, buyur sana senfonik progresif rock. Saga bununla yetinmeyip üç'lü synth kullanımıyla parçanın temelini dolduruyorlar. Saga'yı bir çok senfonik progresif rock grubundan ayıran nokta.

'Ice Nice' sakin başlayan parça yine synth, org ve klavye kullanımıyla vokalin hikayeyi anlatmasını kolaylaştırmış. Sakin başlayıp yavaş yavaş akan ortalarında yükselmeye başlayan tema 70'ler de pek kullanılmasa da 80 ve 80 sonrası dönemde bir çok progresif rock grubu tarafından kullanılmıştır. 'Ice Nice' parçasında da yavaş yavaş ilerleyen ortalarda gitar, bas ve davulla yükselmeye başlayıp, sonlara doğru da sırayla klavye ve gitar sololarıyla bitirilmiş.

'Tired World'  kesinlikle albümde ki favori parçam. Minimalist piyanoyla başlayan parça metalik gitar ritimleriyle devam eder. Parçanın son kısmında Ian Crichton gitar solosunu yavaş yavaş hızlandırmaya başlar. Gitar solosu kesilip, melodik yapı oluşmaya başlayınca vokallerin yardımıyla favori parçam ile birlikte albümde biter.

Grupta solo gitar çalan Ian Crichton, benim için hala en hızlı gitar çalan müzisyenlerin başında gelir.

1. How Long (4.01)
2. Humble Stance (5.50)
3. Climbing The Ladder (4.45)
4. Will It Be You? (Chapter Four) (7.13)
5. Perfectionist (5.46)
6. Give 'Em The Money (4.25)
7. Ice Nice (6.55)
8. Tired World (7.06)

Süre : 44.51

Ian Crichton / Solo Gitar
Jim Crichton / Synth (ses düzenleyici), Bas, Bas Gitar, Moog Synth
Peter Rochon / Klavye, Vokal, Synth
Steve Negus / Perküsyon, Davul
Michael Sadler / Bas Gitar, Klavye, Solo Vokal

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.