Yes grubu, en sevdiğim grupların başında gelir. Hatta benim için en iyi 3-5 gruptan birisidir. YES solisti Jon Anderson geçtiğimiz yıl Jean Luc Ponty ile birlikte bir albüm yaptı. Türkçe olarak albümün adı geç oldu ama güç olmadı gibi bir anlama gelen 'Better Than Never Make' idi.
Bu yıl da bazı progresif rock magazin sitelerinden öğrenmiştim. Jon Anderson 'Flower Kings' gitaristi ve kurucularından Roine Stolt ile ortak albüm çıkarmışlardı. Hatta yine başka bir haber ise Jon Anderson ve Roine Stolt'un eski YES üyeleri Rick Wakeman, Trevor Rabin ile birlikte konser turları düzekleyecekleriydi. Umarım haber doğrudur ve yaşlılık hallerinden dolayı konser turları ertelenmez.
Roine Stolt son 25-30 yılın en yaratıcı ve üretken progresif rock müzisyenlerinin başında geliyor. Flower Kings, Transatlantic, Tangent gibi 90'lı ve 2000'li yılların üst düzey progresif rock gruplarda grup kurucusu, müzisyen ve şarkı yazıcısı olarak yer alıyor. Roine Stolt'un müzisyenliği de 90'lı yıllarda başlamıyor. 1973 yılında İsveç'te ilk Kaipa üyesi olarak 17 yaşındayken başlıyor. 19 yaşına geldiğinde, 1975 yılında Kaipa grubuyla ile birlikte ilk albümüne imza atıyor.
Roine Stolt'lu Kaipa grubunun ilk albümü Kaipa.
Araya sıkıştıralım; kaipa gayda benzeri bir çalgı. Kullanımı Vikinglerden geliyor. Hani bizim tulum var ya onun gibi bir çalgı.
İsveç'ten 70'li yıllarda bir çok senfonik progresif rock yapan grup var. İsveç'ten çıkan Bo Hansson senfonik progresif rock için bence en önemlisi. Bir diğeri Roine Stolt'lu 1975 çıkışlı Kaipa grubu. Aslında Kaipa grubu hakkında söylememem olmaz, albüm senfonik progresif rock'tan ziyade İngiltere ekolünden Canterbury'e çok daha yakın. Albümde ki parçalar da, YES, Genesis hatta İtalya'dan PFM ve Banco gibi grupların ritim ve ezgi benzerlikleri olsa da Caravan ve Camel müziğine benzerliğiyle Canterbury ekolüne daha yakın duruyor. Özellikle piyano ve org kullanımı ve bas gitar, Caravan ve Camel müziğine birebir benzer denecek kadar andırıyor.
Roine Stolt, 90'lı ve 2000'li yıllarda 70'li yılların progresif rock müzik anlayışını yansıtmaya çalışırken Genesis, YES senfonik progresif rock'ın öncülerinin ve efsanelerinin müziklerini örnek almaktan çekinmedi. Kaipa'nın ilk albümünde bu örnek alma anlayışın filizlendiğini rahatlıkla görebilirsiniz.
Albümde dikkat çeken belli başlı bazı parçalar. Tabii ki benim için.
'Musiken ar ljeset (Music is Light)' ilk parça. Giriş kısmı, devamı, geçişler, melodik yapısı klasik 70'lerin İtalyan senfonik progresif rock müziğine örnek. Hatta çoklu vokal kısmında New Trolls'u da andırıyor, Banco grubunu da. Şarkıları söyledikleri dil, isveççe olunca en az italyan progresif rock grupları kadar farklı olabiliyor. En belirgin şekli ise Roine Stolt gitarını Genesis'ten Steve Hackett gitarı gibi yankılayarak çalıyor olması. Albüme başlangıç için çok iyi bir seçim.
'Skogspromenad', albümde ki kısa parçalardan birisi. Benim içinse albümde ki en güzel kısa parça. Hans Lundin'in folk müziği org kullanımıyla senfonik haline getirmesi ve Tomas Eriksson'un bas gitarını caz ritmiyle çalışı. Sözsüz, vokalsiz harika bir parça.
'Förlorad I Istanbul', akdeniz müziğinden İtalyan, Yunan, Türk ve Arap ezgilerinin ortaya karışık hali. Türkiye'den olunca, haliyle parça da bir başka güzel geliyor. Az biraz latin esintisi, az biraz oryantel ezgiler. Biraz daha fazlası anadolu ezgileri. Geçenlerde Ben Stiller'ın bir filmini izlerken; filmin başlarında düğün yapılıyordu. Düğün müzikleri de bizim bildiğimiz, Türklerin ve Yunanların ortak düğün müziği kasap havası vardı. İşte bu parça da o kadar sıcacık duruyor.
Oceaner föder liv (Oceans give birth to life), tam anlamıyla Canterbury ekolünden senfonik progresif rock'a geçiş yapan bir parça. Org ve gitarın ön planda, bas gitar ve davul'un arkadan melodiyi destekler gözüküyor olması Camel, Caravan tarzı müzikleri andırıyor. Bir tek org çalarken yanında Roine Stolt'un Andrew Latimer gibi flüt çalışı eksik. Yoksa Roine Stolt gitar'da Andrew Latimer'den eksik kalmıyor.
Albümde tabii bu parçalar yok, diğer parçalar da en az yukarıda bahsettiğim parçalar kadar güzel ve özel. Roine Stolt 19 yaşında Kaipa grubundayken çalmış olduğu tüm müzik hayatı boyunca yaptığı müziğe örnek oluşturdu. Klasik müzikten, folk müziğe, caz'dan avant-garde müziğe, hemen hemen bütün müzik türlerini çalıştığı gruplara, solo albümlerine yansıtmaya çalıştı. Son olarak da, YES vokali ve gitaristlerinden Jon Anderson ile birlikte geçen ay bir albüm yaptılar. Roine Stolt övgüyü de takdiri de fazlasıyla hakediyor.
En çok ta progresif rock için her zaman hatırlanmayı hakedecek. Roine Stolt gibi biri bilinmeden, dinlenmeden progresif rock tartışılmaz.
1. Musiken ar ljeset (Music is Light) (7.03)
2. Saker har tva sidor (Things have two sides) (4.31)
3. Ankaret (The Anchor) (8.38)
4. Skogspromenad (3.39)
5. Allting har sin början (3.09)
6. Se var morgon gry (See the dawn) (8.52)
7. Förlorad I Istanbul (2.22)
8. Oceaner föder liv (Oceans give birth to life) (9.29)
Süre : 47.43
- Ingemar Bergman / Davul, Perküsyon, Vokal
- Tomas Eriksson / Bas Gitar, Vokal
- Hans Lundin / Klavye, Glockenspiel (bir tür org), Synth (ses düzenleyici), Solo Vokal
- Roine Stolt / Akustik & Elektrik Gitar, Vokal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.