1972 yılı italyan progresif rock'ının efsane olmaya başladığı yıl. PFM, Banco, Le orme, Museo Rosenbach gibi italyan progresif rock'ın efsane gruplarının ilk albümlerinin çıktığı yıl, 1972. Gerçeği 1972 öncesinde de italya'da çıkan gruplar ve albümleri vardı. Örnek olarak New Trolls, Osanna, Delirium, Garybaldi. Ancak, 1972 yılında ki kadar ses getirmediler bu gruplar ve albümleri. Yıllar sonra progresif rock dinleyicileri tarafından arşivlerden tekrar tekrar çıkarıldı bir çok grup ve plakları. En önemlilerinden birisi kesinlikle Quella Vecchia Locanda.
Quella Vecchia Locanda grubunun topu topu iki albümü var. İkinci albümünü 2 ay önce yazmıştım. Bu yazı ise grubun kendi ismini verdikleri ilk çıkan albümü hakkında.
Quella Vecchia Locanda grubu maalesef sadece iki albümle yetinmek zorunda kaldılar. Bir çok progresif rock grubu gibi bir yada iki albümle yetindiler. Belki yaptıkları müzik beğenilmedi yada bir çok 70'li yılların grupların tiksindikleri gibi popülerlik yüzünden müziğe devam etmediler.
Quella Vecchia Locanda'nın ilk albümü en az ikinci albümü kadar progresif (ilerici) bir albümdür. Herhangi bir kıyaslama yapamayacağım iki albüm hakkında çünkü gerçek anlamıyla kendilerine özgü bir müzik anlayışları var. Quella Vecchia Locanda'nın ikinci albümünde olduğu gibi ilk albümü içinde de caz, klasik müzik (barok), saykodelik rock, folk ezgileri, az biraz blues (ağıt) ve az biraz da hard rock var.
'Prologo' parçası klasik müzik temel alınarak yapılmış bir parça. Parçanın girişi de devamı da 70'li dönemin yine bir başka italyan progresif rock gruplarından Il Revescio Della Madeglia'yı hatırlatıyor.
'Un Villagio, Un'illsione' açılış parçasının devamı şeklinde gibi ama bu parçada hard rock yoğunluğu daha fazla. İlk parça da klasik müzik ve caz biraradayken ikinci parçada klasik müzik ve hard rock biraraya gelmiş. Flüt kullanımı Osanna'yı (bir başka italyan progresif rock grubu) hatırlatıyor.
'Realta' parçasında 12 telli gitar ve flüt'ü dinlerken akdeniz ve latin folk ezgilerini iliklerinize kadar hissediyorsunuz. Hatta akdeniz, latin folk ezgileri üzerinden progresif rock yapan Delirium'un müziğine de benzemiyor değil.
Devamında gelen 'Immagini Sfuocate' parçasında saykodelik sesler, klasik (barok) müzik ve folk ezgileri içiçe. Kendimce gereksiz yere kullanılan saykodelik blues gitar solosu pek de iyi durmamış. Yine kendimce albümün en zayıf iki parçasından biri.
Beşinci parça 'Il Cieco', bir önceki parçanın devamı şeklinde gelişiyor. Saykodelik müzik devam ederken flüt ve keman'ın araya girmesi parçanın yönünü değiştiriyor. Sanki bir önceki parçada gereksiz olan saykodelik blues gitar solosunu telafi eder gibi folk-klasik müziğin etkisinde devam ediyorlar.
'Dialogo' albümde ki ikinci favori parçam. Arabik ezgili saykodelik bir başlangıç, folk ve caz müzik ile devam ediş ve sonunda söylenen mükemel bir güney italya aksanıyla parçanın bitirilişi. Zaten Quella Vecchia Locanda grubu Roma'lı. Tam güneyli olmasalar da Napoli aksanı kendisini belli ediyor.
'Verso, La Locanda', açılış parçasında olduğu gibi klasik müziğin barok tarzıyla başlıyor. Öyle de devam ediyor. Ortalarından parçanın bitişine kadar flüt ve gitar ile PFM müziğini hatırlıyorsunuz. PFM grubu da ilk albümlerini 1972 yılında yapmıştı. Aynı dönemin bir çok italyan grubu ingilizlerden etkilendikleri kadar birbirlerinden de etkileniyorlardı.
Mükemmel bir başyapıt olmuş albüme, mükemmel bir son parça, 'Sogno, Risveglio E....'. Albümde ki favori parçam. Chopin vari piyano açılışı ve devamında gelen 19. yüzyıl klasik italyan tarzı müziği ile italyan progresif rock'ın şaheserlerinden biri olmayı hakediyor.
Albümün 35 dakika gibi kısa olmasına aldanmayın. Albümü dinlerken o 35 dakikayı progresif müzik ile dolduracaksınız.
Quella Vecchia Locanda, hem grup olarak hem de sahip oldukları albümler olarak herhangi bir zamana sığmayacak bir müzik oluşumu. İster 70'leri dinliyorum ben diyerek dinlersiniz, ister modern zamanın müziği diyerek dinlersiniz. Her zamana uyabilecek ender grup ve albümlerden birisi.
1. Prologo (4.59)
2. Un Villagio, Un'illsione (3.54)
3. Realta (4.13)
4. Immagini Sfuocate (2.59)
5. Il Cieco (4.11)
6. Dialogo (3.41)
7. Verso, La Locanda (5.15)
8. Sogno, Risveglio E... (5.15)
Süre : 34.17
Massimo Roselli / Piyano, Org, Melletron, Moog, Elektrik Sitar, Klavsen, Vokal
Giorgio Giorgi / Vokal, Flüt, Küçük Flüt
Patrik Traina / Davul
Romualdo Coletta / Bas Gitar, Frekans Jeneratörü
Riamondo Maria Cocco / Elektrik Gitar, Akustik Gitar, 12 Telli Gitar, Vokal
Donald Lax / Elektrik Keman, Akustik Keman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.