Günümüz progresif rock müziği 70'ler kadar üretken değil. Progresif rock popülerleşemediği için dinleyeni de az oluyor, çalanı, beste üreteni de. O yüzden günümüz modern diye tabir edilen progresif rock gruplarını, albümlerini pirinç ayıklar gibi ayıklayarak dinliyorum.
Birkaç gün önce, ardarda Mike Oldfield ve Rick Wakeman albümlerini yazdım. Günümüzden de efsane olmuş bu isimlerin kalitesinde olan Phideaux geldi aklıma, iki yazıyı bloğ'a koyduktan sonra. Belki de en az dinlediğim ilk albümünün parçalarını bulup, indirdim.
Xavier Phideaux'un kendi kurduğu grubun parçalarını kendisi yazıyor. Albümdeki bir çok enstrümanı da kendisi çalıyor. Bas gitar, gitar, mellotron, synth, piyano gibi, hepsi ayrı özen isteyen enstrümanlar. Xavier Phideaux, günümüzün yaratıcı müzisyenlerinden biri.
'Fiendish' albümü Phideaux'un 2000'ler sonrasında ki ilk albümü. 1990'ların başında bir albümü var, dinlemedim, o yüzden bir şey diyemeyeceğim o albüm hakkında ama gördüğüm kadarıyla 2000'ler sonrası albümlerinden daha farklı bir albüm. O albümü dinleyip, boşa zaman kaybetmek istemediğim için, 'Fiendish' albümüyle başladım.
90'larda ve 2000'lerde bir söz vardı, 'tam yol müziği' diye. 10 yıldan uzun bir süredir bu sözü kullanmıyorum. Albümü dinledikten sonra diyebileceğim en güzel söz bu olur sanırım. 'Fiendish' albümü tam bir yol müziği. Albümdeki 11 parçayla birlikte uzun yada kısa yolculuklarda size arkadaşlık edebilecek en iyi albümlerden.
Normalde söze odaklanan müzikleri sevmem, dinlemem de. Phideaux, hariç demek gerekiyor sanırım burada. Müzikle birlikte vokaller hiç sıkmadan dinlettiriyor kendisini. Sadece progresif rock için değil, diğer rock türleri içinde az rastlanır kadın vokallerin bunda etkisi var mı, bilemiyorum ama kadın vokallerle birlikte Phiedaux'un vokali çok rahatlatıcı.
Müzik ise 70'lerin saykodelik rock müziğin akustik havasını hatırlatıyor. Hani dinlerken, synth ve org size Pink Floyd'u anımsatabilir. Yer yer de akustik havasıyla folk rock'ı da anımsatabilir.
'Fiendish' albümünü Phideaux'un müziğine başlangıç olarak gösteremem ama hem güzel ve rahatlatıcı, hem de progresif öğelerin bolca bulunduğu bir albüm dinlemek isterseniz, kesinlikle bu albümü öneririm.
Phideaux'un müziği bu albümden sonra başlayacak ve günümüzde de devam edecek.
1. Fragment (4.12)
2. Animal Games (3.30)
3. 100 Mg (3.12)
4. 100 Coda (2.24)
5. Hellphone (2.10)
6. Little Monster (5.12)
7. Headstones (4.15)
8. Fiendish (2.59)
9. Vultures and Mosquitoes (4.18)
10. Soundblast (7.17)
11. Space Brother (5.23)
Süre : 44.52
Xavier Phideaux / Gitar, Bas Gitar, Org, Piyano, Mellotron, Synth (ses düzenleyicisi), Vokal
Gabriel Moffat / Gitar, Vokal
Richard Hutchins / Davul, Perküsyon
Ariel Farber / Vokal
Valerie Gracious / Vokal
Konuklar
Will Guterman / Vokal
Tess Kramer / Vokal, Anlatıcı
Mizue Kido / Vokal (5,10)
Sydney Moffat / Vokal
Kramer / Bas Gitar, Elektrik Piyano, Org, Vokal, Prodüktör
Julie Hair / Bas Gitar (2-4,7)
Neil Citron / Bas Gitar
Chris Bleth / Boru, Obue,
Stephanie Fife / Çello
David Gervai / Org
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.