Hani bir grup söyleyince hemen aklımıza bir kaç parça geliyor ya, bana da aynısı oluyor. Pink Floyd diyelim örneğin; hemen 'Wish you were here' parçası aklımıza gelir. King Crimson deyince, 'Starless', 'Epitaph', ELP deyince 'Tarkus gibi. Bu durum, ileri çıkmış (popüler, bilindik olmuş da diyebilirsiniz) bir kaç parçayla grubu hatırlama herkesde var, ben de olduğu gibi. İşte Tangerine Dream deyince aklıma gelen ilk parçalar ve albüm, Ricochet.
1975'e kadar olan Tangerine Dream müziği(daha önce yazdım), daha çok saykodelik, avant-garde bir atmosferdeydi. Olabildiğince karmaşık sesler vardı. Rubycon ile bu durum değişmeye başladı. 1975 öncesi Tangerine Dream müziğinin son hali ise 'Ricochet' albüm. Bu albümden sonra Tangerine Dream müziğinde o kaotik avant-garde, saykodelik atmosferin yerini melodik, senfonik öğeler alacak, 1980'lerin başına kadar. Sonrasında, Tangerine Dream müzikal olarak yine başka bir şekle bürünecek.
'Ricochet', Tangerine Dream'in stüdyo albümü değil. Deneyselliğe dayanan 'Ricochet', canlı olarak kaydedilmiş bir albüm. Katedral konserlerinde ki atmosfer, albümde kendisini fazlasıyla hissettiriyor.
'Ricochet Part 1'; canlı kayıt olduğu daha parça başlar başlamaz, alkışlar ve seslerle belli ediyor. Ardından gelen klavye ve davul sesleri, senfonik elektronik müzik için başlangıç. Pink Floyd'un 'Atom Heart Mother' ve 'Ummagumma' albümlerinde ki senfonik, saykodelik karışıma benzer yapıyla yaklaşık 5 dakika boyunca devam edecek. Burada Peter Baumann'ın Nick Mason tarzı davul ritimlerini duyabilirsiniz. 7. dakikadan sonra kozmik sesler kulaklarınızda yankılanmaya başlayacak. Devamı yine aynı şekilde melodik, senfonik bir yapıda ama sürekli yükselen bir tonda. Bu yükselme asla bitmeyecekmiş gibi. Edgar Froese'nin gitarı ise bu yükselme de gökyüzünde bir yıldız sisteminde ki gezegene indirebilir. Belki de tarihin unutulmuş yıllarına da götürebilir. Bu dinleyenin ne hissettiğine bağlı. Son 4 dakikaya girerken Peter Baumann'ın saykodelik davul ritimlerini duyarken ayaklarınız tekrar yere basmaya başlayacak. Parça kozmik seslerle son bulacak.
İlk bölüm, deneysellik anlamında gerçekten takdir edilmesi gerekiyor. Daha 20'li yaşlarında iken, 1975 yılında bu kadar profesyonel ve yaratıcılık günümüzde maalesef yok denecek kadar az. Yeni çıkan elektronik rock (tabii ki progresif elektronik rock) albümlerinden dinlediğim için, biliyorum.
'Ricochet Part 2'; 18. yüzyıl klasik müziğin romantik dönemi gibi başlıyor. Melodik, duygusal piyano girişi ve flütümsü synth düzenlemeleri dinleyeni ister istemez, 18. yüzyıl avrupasına götürüyor. Hani o folk ezgilerinin de katıldığı, dinleyende cennetteymiş hissi uyandıran müzikler; Tangerine Dream'in bu ikinci bölümde yaptığı da aynen o. Bu giriş kısmı Tangerine Dream' müziğinde her zaman favorilerimden biri olmuştur. Sonrasında gelen yine ilk bölümde olduğu gibi, deneyselliğin belki de en üst kısmı. Sürekli yükselen sytnh dokunuşları, bende olduğu gibi Tangerine Dream müziği dinleyen herhangi bir kişiyi histerik hale sokabilir. Giriş kısmından sonra her dinlediğimde düşüncelerim, hayal kurgularım farklı oluyor. İsterseniz bir yıldız sisteminde yaşama elverişli gezegene iniş yaptığınızı hayal edin, isterseniz tarihin yazılmamış, bilinmeyen yerlerine, zamanlarına gidin. Hayal gücünüz tamamen size kalmış.
İlk bölüme göre deneyselliği geri planda kalmış gibi gözüküyor olsa da, Edgar Froese'nin saykodelik gitarı bunu eşitleyecek düzeyde.
Bu albüm sonrası Tangerine Dream, avant-garde(öncü), saykodelikten sıyrılıp, senfonik yapıda albümler yapacaktır. İlk olarak söyleyebileceğim 'Stratosfear' albümüdür. 'Ricochet' albümü öncesinde ki Tangerine Dream müziğini dinleyin, sonra bu albümü dinleyin. En sonunda da 'Stratosfear' albümünü dinleyin. Albümlerde ki müzikal yapının nasıl değiştiğini kolaylıkla anlarsınız.
Tangerine Dream'in bu albümünü dinlemek, keyfi falan değildir. Tangerine Dream hakkında konuşabilmek için bir zorunluluktur. Dinleyen kişi olarak, siz siz olun, bu albümü pas geçmeye kalkmayın.
1. Ricochet Part 1 (17.03)
2. Ricochet Part 2 (21.11)
Süre : 38.14
Edgar Froese / Synth (ses düzenleyici), Bas Gitar, Gitar, Klavyeler
Peter Baumann / Klavyeler, Davul
Christopher Franke / Klavye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.