Goblin - Suspiria 1977

Suspiria, korku-gerilim sinemasının kült olmuş isimlerinden Dario Argento'nun en bilinen, en popüler olmuş filmi. Aynı ismi taşıyan 'Suspiria' adlı albüm ise Goblin tarafından film için yazılmıştır. Ki zaten Goblin grubu da albümlerini Dario Argento'nun filmleri için yazmıştır.


Goblin, bizim dilimizde cin ismine karşılık geliyor. Dario Argento'nun isteği üzerine ilk albümleri olan 'Profondo Rosso' albümü ortaya çıkınca, yaptıkları film müzikleriyle uygun olsun diye böyle bir isim seçmişler.

İlk albümünde de varolan o korku verici, geren müzikler 'Susperia' adlı ikinci albümlerinde de mevcut. Bu albümden sonraki albümler içinde geçerli, bu durum.

Goblin'in müzikleri bilindik, aynı tonları farklı şekillerde çalan hollywood benzeri korku filmi müzikleri gibi değil. Goblin müzikleri tamamen deneysel müzikler. Ancak bu deneysel tanım ingilizce'de ki experimental sözcüğünün karşılığı olan deneysel değil. Grup, içinde bulunduğu dönemin bütün popüler müzik türlerini harmanlayarak müzik yaptılar. Goblin müziğinin içinde Tangerine Dream benzeri elektronik sesler, Pink Floyd tarzı saydodelik gitar soloları, caz-rock denemeleri ve dans müzikleri. Bu albümde de vals müziği var.

'Suspiria' albümü de, Goblin müziklerinin bu harmanlanmış müzik türlerinin bir karışımı olarak karşımıza çıkıyor. İlk parça olan ve albüme ismini veren 'Suspiria', ilk albümde ki 'Profondo Rosso' parçasında olduğu gibi, Mike Oldfild'ın 'Tubuler Bells' (Exorcist filminin müziğidiri) parçasının girişine benzer bir şekilde başlıyor. Sonrasında ise Pink Floyd'un 'Echoes' parçasında ki David Gilmour benzeri bir saykodelik elektrik gitarı ile devam ediyor.

İkinci parça 'Witch', davullar ve seslerin korku veren atmosferine sahip. Synth sesleri bana Tangerine Dream'in 1973 öncesi müziklerini hatırlatıyor ve tabii ki Pink Floyd'un 'Ummagumma' albümünün atmosferini. Devamı gibi duran kısacık 'Opening To The Sighs' parçası ise katilin uşak olduğunun anlaşıldığı anda ki duyguyu yansıtıyor.

'Sighs', akustik gitarın hint müziğini yansıtan müziğiyle başlıyor ve ardında boğucu, korkutucu sesler ile devam ediyor. Tangerine Dream, Popol Vuh tarzı benzerliği ile 'Sighs' parçası gerçekten albümde en ilginç duranı.

'Markos', giriş parçası ve albüme ismini veren 'Suspiria''nın müzikal yapısına benziyor. Tek farkı sanırım, elektrik gitarın olmayışı. Org, mellotron, bas gitar ve davullar 4 dakika boyunca disiplini bir kaotik müzik yaratmak için uğraşıyor.

'Black Forest', melodik bir caz-rock parçası gibi duruyor. Bundan önceki yoğun elektronik seslerden sonra, bas gitar, saksafon ve elektrik gitarın sesini duymak, bu kaotik, korkutucu müzikal atmosferden biraz sıyrılmanızı sağlıyor.

'Blind Concert' parçası da bir önceki gibi melodik caz-rock müzikal atmosferine sahip. Alman caz-rock grubundaki gibi bas gitar ağırlıklı. Albümde bana en çok zevk veren, sanırım bu parça. Parçanın sonunda ki, piyano ve gitar atışması en güzeli.

'Death Valzer', ölüm vals'ı. Filmin ve albümün konseptine dans müziği ile güzel bir son. 70'lerde varolan sinema sanatı (korku sineması da olsa) anlayışını yansıtıyor. Maalesef bu sanat anlayışı 80 sonrası çöpe atıldı.

Goblin, italyan progresif rock'ının en kendine has gruplarından birisi. İtalyan rock gruplarını söylerken bu grup çoğu zaman aklıma bile gelmez. Ama Goblin deyince de, oturup ciddi ciddi dönemin müziklerini sıralamak gerekiyor. Goblin bir italyan progresif rock grubudur, doğrudur bu ancak yaptıkları müzik, italyan progresif rock müziğini tam olarak yansıtmaz. Goblin, yukarıda da değindiğim gibi, deneysel müzik yapan bir grup. 'Suspiria' albümü de bu deneyselliği tam olarak yansıtıyor.

'Suspiria' albümü de Goblin müziğini tanımak için diğer albümler gibi mükemmel bir albüm. Fazlası ise 'Suspiria'nın en bilindik, popüler bir albüm olması.

1. Suspiria (5.57)
2. Witch (3.10)
3. Opening To The Sighs (0.32)
4. Sighs (5.15)
5. Markos (4.03)
6. Black Forest (6.06)
7. Blind Concert (6.11)
8. Death Valzer (1.51)

Süre : 33.05

Claudio Simonetti / Mellotron, Org, Tel Makinesi, Elektrik & Akustik Piyano, Minimoog, Moog System 55
Massimo Morante / Elektrik & Akustik Gitar, Buzuki, Sesler,
Fabio Pignatelli / Bas Gitar, Akustik Gitar, Sesler,
Agostino Marangolo / Davul, Perküsyon, Sesler