Aliante, 90'lar neo-prog döneminden gelen Egoband ve Radiosfera gruplarından gelen iki kişinin (bas gitar ve davulcu) katılımıyla Enrico Filippi etrafında kurulmuş bir grup. 2017'nin son çeyreğinde çıkardıkları albümden sonra Enrico Filippi iki farklı albümde daha bulundu. Üç'lü grup ikinci bir albümle devam edecekler mi bir bilgim yok.
Albümün adı 'Forma Libere', serbest form yada benim daha önce progresif rock için çokça kullandığı 'şablonsuz'. Bu tanımı daha doğrusu progresif rock'ı anlatmaya çalışırken kullandığım sözcüklerden bir tanesi.
Aliante grubu da yaptıkları müziği kısa bir açılış parçasıyla anlatmaya çalışmışlar.
''Her zaman yeni yapılar bulmak için bakış açısını değiştirmek, kamerayı hareket ettirmek zorundayız. Serberst formu şekillendirmek ve boyamak için.''
Progresif rock'ın sözlüklerde yada ilgili kitaplarda, dergilerde, internet sitelerinde genel bir tanımı olsa da, bir çok kez bu tanıma uymayan farklı yapılarda müzikler ortaya çıkmıştır. O yüzden bu tarz tanımlamalar yetersiz kalır ve ilgilenmeye, dinlemeye devam ettikçe progresif rock müziğinin sınırsız dünyasında kendinizi bulursunuz.
Grup albümü hazırlarken bu anlayışla yola çıkar ancak büyük plak şirketleri yerine albümün yapımcılığını, bir çok eski italyan grubunu yeniden ortaya çıkaran ve bir çok yeni grubun albüm yapımcılığını üstlenen Vannuncio Zanella (ilginç ve bilinmedik gruplar nedeniyle facebook'ta arkadaş listemden takip ederim) ile birlikte üstlenir.
'Forma Libere', özellikle klavyeler temelinde olan bir albüm olduğu için kulağınıza neo-prog dönemi senfonik rock gruplarının atmosferini getirebilir. Eğer dikkatli dinlerseniz, 70'ler progresif rock'ının yaratıcılığını daha rahat farkedersiniz. Kısa açılış parçasından sonra gelen 'Kilowatt Store' ve 'Tre Di Quattro' parçalarında space rock döneminden esinlenmeler fazlasıya mevcut. Her iki parçada da yavaş yavaş gelip patlamalar halinde devam eden yapıda Alman prog devi Eloy'un (Pink Floyd ve Camel esintileri de var) izlerini görebilirsiniz. Her iki parçada bu özellik ön planda gözüküyor olsa da, blues ve caz'ın etkilerini de gözardı edemeyiz.
'Kinesis' ve 'Coda:Marea' parçalarında ise yine caz ve blues'un izlerine rastlanırken ilk iki parçadaki eloy benzeri atmosfer yerine daha çok 75 öncesi Genesis ve Yes grubu esintileri var. Her halükarda 5 parçada da yaratıcılığın sınırlarında gezinmişler.
Sonunda 70'ler klasik italyan progresif rock'ı günümüzde nasıl olurdunun cevabına. 'L'ultima Balena' parçası aynen sizi 70'ler İtalyasına götürüyor. Hem PFM hem de Banco'nun folk ezgilerini klasik müzik ve rock ile birleştirmelerini Aliante grubu da benzer şekilde bir araya getiriyor. Caz, klasik müzik, folk ezgileri senfonik bir biçimde 2017 yılında tekrar bir arada.
Albümün kapanış parçası 'San Gregorio', bir önceki parça gibi 70'ler klasik italyan progresif rock'ını anımsattırıyor. Aynı caz, blues, folk ezgileri burada da mevcut. Fazlalık ise 70'lerin ikinci yarısında İspanyadan çıkan Triana ve Cai gibi grupların müziklerinde yer verdikleri Flamenko ezgilerine yer veriliyor olması.
Her iki grupta caz, flamenko (ve arap ezgileri) ve rock'ı ustaca harmanlamışlar ve Endülüs rock denen müziğin tanımını yapmışlardı. Aliante grubu da albümü, sanki 'bir zamanlar Triana grubu vardı, onu'da anımsayın' demiş gibi bitirmiş.
'Forme Libere', yeni dönem gruplarından kaliteli olarak albüm bulmada zorlananlar için her zaman bir yerde saklanıp, dinlenilebilecek bir albüm.
01. Forme Libere (0:59)
02. Kilowatt Store (5:19)
03. Tre Di Quattro (9:29)
04. Etnomenia (6:21)
05. Kinesis (5:19)
06. Coda:Marea 03 (1:46)
07. L'ultima Balena (8:38)
08. San Gregorio (9:27)
Süre : 47:18
Enrico Filippi / Klavyeler, Mellotron, Moog, Org
Alfonso Capasso / Bas Gitar
Jacopo Giusti / Davul, Perküsyon, Gong
Serena Andreini / Konuşan ses
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.