Darryl Way's Wolf - Saturation Point 1973

Özellikle progresif rock tarinde bir araya gelip 'süper grup' kurmuş bir çok müzisyen var. En bilinenleri 70'lerden 'Emerson&Lake and Palmer' ve 'U.K.' gruplar. 70'lerdeki kadar ses getirmese de aynı geleneği sürdüren günümüzden Transatlantic gibi grublar da var.

Darryl Way's Wolf. 70'li yılların süper gruplarından bir tanesi. Sadece ad olarak yada müzisyenlik bakımından değil, ortaya çıkarılan müzik olarak süper gruplardan. Pek bilinen bir grup olmasa da 70'lerde biraraya gelmiş en özgün müziğe sahip. Curvet Air'den Darryl Way, grup projesi bitince Soft Machine geçecek olan gitarist John Etheridge ve Caravan ve The Strawbs'da çalmış olan Dek Messecar. Son olarak da neo-prog türünün baş aktörlerinden Marillion'da davul çalacak olan Ian Mosley. Tam anlamıyla bir süper grup.

Genelde bilinen süper gruplar, müzik yapan bir kaç grubun müzisyenlerinin biraraya gelmesiyle oluşur. Ancak Darryl Way's Wolf grubu bu tabirden biraz farklıdır, Wolf'u Mahavishnu Orchestra grubuna benzetebiliriz. Tabii burada ki benzerlik, Mahavishnu Orchestra'da ki gibi farklı uluslardan gelen müzisyenlerin oluşturduğu değil, grup üyelerinin önceki gruplarının çok da kalburüstü gruplar olmamasıdır. Wolf, bu haliyle ve yaptığı müzik türüyle Mahavishnu Orchestra'ya daha yakın duruyor.

Grubun kurucusu, önderi yada ne derseniz deyin, Darryl Way; Curvet Air'de başlayan müzik hayatına Wolf grubunu kurarak devam etti. Ömrü ise sadece 2-3 yıl sürdü. Grubun dağılması ile grup elemanları yukarıda bahsettiğim biçimde diğer progresif rock gruplarında müzik hayatlarına devam ettiler. Darryl Way ise grubun dağılmasıyla Curvet Air ile çalışmaya tekrar başladı. Bu arada Hollandalı grup Trace, Pierre Moerlen's Gong ve Jethro Tull albümlerine de katkı yaptı. Sonrasında ise kendi albümlerini yapmaya başladı. 90'ların başında tekrar biraraya gelen Curvet Air'i yanlız da bırakmadı.

Günümüzdeki durumuyla bir bilgim yok. En azından yeni çıkan albümlerde adını göremiyorum.

Not olarak belirtmekte yarar var. Darryl Way, Curvet Air'den ayrılıp Wolf grubunu kurduğunda, Curvet Air Darryl Way yerine Eddie Jobson'ı aldı. Eddie Jobson ise 1975 yılında David Cross'un yerine King Crimson ile konserlere çıktı. Bakınız; 'Starless'

Albüme gelirsek;

'Saturation Point', grubun aynı yıl içinde 1973'de çıkardığı ikinci albüm. İlk albümden başlamak istemedim çünkü kafamın ciddi anlamda caz ile uyuşması gerekiyor. O yüzden ikinci albümü seçtim. İlk albüm ise caz'dan ziyade daha eklektik bir yapıya sahip ve sanırım iki gündür dinlediğim Darryl Way kemanını ilk albümünü de iki yada üç gün dinleyerek geçireceğim.

'Saturation Point' albümünde 7 parça var. Her parçada keman ve gitar soloları ya birlikte yada peşisıra çalınıyor. Darryl Way'in klasik müziği  ve folk ezgilerini caz ve rock'ın içine mükemmel bir biçimde yerleştirmesi ve grubun diğer üyelerinin de müziğin kalitesini eksiksiz bırakmıyor oluşu; albümü kült progresif rock albümlerinden biri haline getiriyor.

70'lerin kült olmuş progresif rock'ının müzikal atmosferini dinlemek, tadına varmak istiyorsanız; Darryl Way's Wolf siz fazlasıyla yeterli gelecektir.

1. The Ache (4.52)
2. Two Sister (4.21)
3. Slow Rag (5.19)
4. Market Overture (3.40)
5. Game Of X (5.49)
6. Saturation Point (6.47)
7. Toy Symphony (7.12)

Süre : 38.00

Darryl Way / Keman, Viyola, Klavyeler
John Etheridge / Elektrik Gitar, Akustik Gitar
Dek Messecar / Bas Gitar, Vokal
Ian Mosley / Davul