Bu Blogda Ara

30 Aralık 2017 Cumartesi

Agusa - Agusa 2017


                    


Bu yılın son 24 saatine az kaldı. Bu ayki yazılara yeni çıkan albümleri koydum. Bu son yazımda yine son çıkan albümlerden bir tanesi oldu. Hatta bu yazdığım albümler ile son ay dinlediğim, benim için öne çıkan albümlerin bir listesini de yaptım. 25 yada 30 albüm oldu. İlk 5'e kadar olan sıralamalarda pek zorluk yaşamadım ama ilk 5 bir hayli zorladı.


Tabii ki ilk sırada ki, hazır durumda, Wobbler'in son albümü. Sadece bu yılın yada 2000'ler sonrasının değil, tüm zamanların en iyi albümlerinden birisini ortaya çıkarmışlar. O yüzden 1. sıra, albümü ilk dinlediğimden beri kesindi. Agusa'nın yeni çıkan albümü de 2. sıradaki yerini aldı.

Sorun ilk 2'den sonra gelecek olan 3 albümde. O albümlerde hala kararsızım. Albümler hazır ancak sıralama karışık olabilir. Çünkü 3 albümü de ayırtedemiyorum.

İlk 2 sıradaki albümler kendilerini kolaylıkla ayırtedebiliyorlar. Wobbler zaten yeni dönem prog dinleyenlerine ders niteliğinde bir albüm çıkardı.

Agusa, yeni çıkan albümleri tararken bulup dinlemeye başladığım bir grup. Grupla tanışmam bu son albümüyle oldu. Agusa'nın benim günümüz gruplarını dinlemeyi bırakıp tamamen 70'lere döndüğüm zamanlar da albümleri çıkmaya başlamış. Gerçeği o dönem takip etmiyordum yeni albümleri ama önceden bildiğim grupların yeni albümlerinden haberdar oluyordum.

Agusa, bundan önce 3 albüm çıkarmış. Her 3 albümde, dinlediğim kadarıyla, 70'lerin müzikal atmosferinde ve anlayışında saykodelik, krautrock gibi türlerin retro halinde çalınışıydı. Ben bu albümle tanıdığım için ilk 3 albüm bana biraz farklı geldi. Bu albüm gibi folk ağırlıklı değildi.

Her neyse, o albümleri de teker teker bulup bütün albüm olarak dinlerim.

Agusa'nın 4. albümlerini kendi adıyla adlandırmaları bana Nemrud grubunu anımsattı. Onlar da 3. albümleri için grubun kendi adını kullanmışlardı.

Albümde 5 parça var. 3 parça 10 dakikanın üzerinde; bir 8 dakikalık bir de 5 dakikalık parça var. Parça uzunluğu kimine göre progresif rock'da ölçüt gibi kullanılsa da, pek fazla önem arzetmiyor. Kısa parçalarla da progresif albümleri oldukça fazla var. Ancak bu albümdeki 10'ar dakikalık 3 parça'da o uzun parçaları kıstas alanları doyuracak türden. Diğer kısa parçalar da beni fazlasıyla memnun etti.

Albüm parçalarına gelelim.

'Landet Langesen', tamamen kuzey avrupa (ortaasya folk müziklerini de andırıyor) folk müziğine dayanan, dinlerken bana ıslık çaldıran, kimi yerde deneyselliğin kimi yerde saykodelik yapının ön plana çıktığı, albümü dinlemeye ve sevmeye başlamak için en ideal parça.

Albümdeki favori parçam, 'Sorgenfri'. İlk dinlediğimde kendime 70'ler progresif rock'ı hala zihinlerde, unutmayan gruplar yine var demiştim. 60 ve 70'lerin saykodelik atmosferi ve şablon yapısıyla gerçek anlamda progresif rock parçası.

'Den Förtrollade Skogen'; saykodelik atmosfer ve folk müzik ile ilk çağlara yolculuk yaptırıyor. İsveççem yok şarkı adının anlamını bilmiyorum ama sanki flüt bana bir hikaye anlatıyor. Parçanın ortalarında başlayan oryantal ezgiler ile bir an Esin Engin'in 70'ler dönemine gidip geliniyor.

'Sagor Fran Saaris' parçası bana çok tanıdık geldi. Parça yine kuzeyden ama 70'li yıllardan gelen Ruphus'un müziklerini anımsattı. Ruphus, saykodelik, caz gibi müzik türlerine dayanarak müzik yaparken, parçalarında flüt de kullanmaya başlamışlardı. Ortaya ise senfonik yapılı eserler ortaya çıkmıştı. Agusa'da klavyeleri biraz daha fazla kullansa, Ruphus'un müziğine yaklaşacak.

'Bortom Hemom', önceki albümlerdeki parçalara en çok benzeyeni. Yine saykodelik ve krautrock, retro tarzı bir parça ve albümdeki ilk 4 parçaya göre folkik ezgiler daha az. Sanki bu parçadada folk ezgileri krautrock'da ki gibi yeni bir müzik ortaya çıkarmak için kullanılmış. Mükemmel bir albüme mükemmel bir deneysel parça ile bitiş.

Wobbler'in o mükemmel, ders niteliğindeki albümü olmasaydı, Agusa'nın 'Agusa' albümü yılın en iyi albümü olacaktı. Eğer ki böyle devam ederlerse bir kaç yıl sonra yılın en iyi albümünü  çıkartabileceklerdir.

Buna eminim.

Folk, saykodelik, deneysellik ve anlatım açısından, 70'lerin bir çok grubunu unutturabilecek bir albüm. Kesinlikle yılın en iyi albümlerinden.

1. Landet Langesen (10.29)
2. Sorgenfri (5.00)
3. Den Förtrollade Skogen (8.33)
4. Sagor Fran Saaris (9.20)
5. Bortom Hemom (10.19)

Süre : 43.41

Mikael Ödesjö / Elektrik Gitar
Jeppe Juul / Org, Synth
Jenny Puertas / Flüt
Tobias Pettersson / Bas Gitar
Tim Wallander / Davul, Perküsyon

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.