Bir önceki yazımda 'Tubular Bells''in yaratıcısı, bir çok kişiye göre günümüzün müzik dehalarından biri Mike Oldfield'ın albümünü yazmıştım. Bu seferde YES'in en önemli müzisyenlerinden Rick Wakeman'ın ilk albümünü yazacağım.
Rick Wakeman 2000 yılında yaptığı bir albümde solist olarak Ozzy Osbourne'ü de kadrosuna katar. Ozzy'e sorarlar, Rick Wakeman'la çalışmak nasıldır diye. O'da rock müziğin tanrılarından birisiyle çalışmak nasıl olur ki, der. Ya da buna benzer bir soru ve cevabıydı. Şimdi tam olarak hatırlayamadım. Akılda kalması gereken nokta Ozzy Osbourne gibi rock müzikte idol olmuş bir kişinin Rick Wakeman'a bakış açısıdır.
Bundan bir kaç ay önce Ozzy'nin Rick Wakeman'ın oğluna 'Hadi gel, albüm yapalım' haberini görmüştüm. Sanırım Rick Wakeman'ın kendisine soramıyor. Zamanım yok cevabını duyacağı muhtemel.
YES grubundan Steve Howe, 2000'lerin başında Rick Wakeman'ın oğluyla albümleri yaptı. Rick Wakeman, çocuklarıyla birlikte aile boyu klavye sanatçıları.
Yıl, 2017. Rick Wakeman, YES ile birlikte şuanda turnelerde çalıyor. Düzinelerce albüm, yüzlerce konserlerden sonra bile hala müziğin içinde, bu yaşına rağmen.
Bu arada Trevor Rabin'de YES'in turnelerine katıldı. Umarım YES bir albüm çıkartır. Keza son albümleri Rick Wakeman'sız, Jon Anderson'suz bir hayli kötüydü.
'The Six Wives of Henry VIII', 8. Henry'nin 6 karısı.
Rick Wakeman'ın bu ilk albümü, sonrasında çıkaracağı bir çok albümden çok daha rock kokan bir albüm. Diğer albümlerinde yan olarak, daha çok orkestral enstrümanlar kullanıldığı için, bu ilk albüm kendisine has bir albüm.
Albümde klavye şöleni var. Rick Wakeman, yaşadığı dönemde rock müziğinde kullanılan bütün tuşlu enstrümanları kullanıyor. Diğer enstrümanları ise ilk grubu The Strawbs ile YES'in elemanları çalıyor.
Açılış parçası 'Catherine of Aragon', albümün ne kadar hızlı tempodan yavaş tempoya geçebilebileceğini gösteriyor. Davul'da Bill Bruford var ancak parçaya etkisi çok az.
'Anne of Cleves' parçası sanırım albümde ki favori parçam. Rick Wakeman'ın klavye ustalığını tartışamam ama bu parçada ki davullar, mükemmel. YES grubunda Bill Bruford yerine dahil olan Alan White çalıyor davulları. Alan White'ın bu çalış şekli bana 'Tales From Topographic Oceans' albümüde ki 'The Ancient' parçasını hatırlatıyor. Düzensiz, komünal toplumun davulları gibi.
'Catherine Howard' başlarken, klasik müziğin 150 yıl öncesinin romantik dönemine götürüyor. Sonra tekrar 70'lerin rock dünyasına geliyorsunuz. Parçanın son bölümü, başladığı gibi sizi 150 yıl öncesine götürüyor. Yumuşak tonlar, folklorik sesler orkestral bir şekilde biterken parça bitiyor.
'Jane Seymour', 'Catherine Howard' ile birlikte albümde klasik müziğe en yakın duran parça. Synth ve kilise org'u klasik müziğin Mozart'ını anımsatıyor. Rock ve klasik müziğin içiçe geçtiği en güzel parçalardan biri.
'Anna Boleyn' parçasını albümden değil de, youtube koyulan videolardan dinlemiştim ilk kez. Albümde ki uzunluğu 6 küsür dakika ama konserde iki katından fazlasına çıkabiliyor. O video'yu izlemeyi bitirdiğimde tekrar başladım dinlemeye. İkincisi bittiğinde video'yu tekrar açtım. Bu şekilde 1 buçuk saatten fazla dinlediğimi hatırlıyorum. Albüm kaydı güzel evet ama 'Anna Boleyn'in konser kaydını dinlemenizi tavsiye ederim.
Final parçası 'Catherine Parr'. Senfonik progresif rock şaheseri olarak albümün sonu. 'Anna of Cleves' parçasında ki gibi bu parçanın davullarını Alan White çalıyor. Alan White'ın davul çalış şekli parçaya cidden çok farklı bir hava katıyor. Rock müzikte dinlediğim en hızlı org çalanların belki de birincisi Rick Wakeman. Parçada org'u takip etmekte zorlanıyor dinleyen.
Rick Wakeman rock müziğin efsanelerinden. Efsane olmaya başladığı ilk albümde 'The Six Wives of Henry VIII' albümü. Rick Wakeman'ın solo albümlerine başlamak için en ideal albüm. Daha sonrasında Rick Wakeman'ın bağımlısı olacaksınız. Ancak bu albümde ki müzikal yapı sadece bu albüme ait. Diğer albümlerinde bu müzikal yapıyı bulamayabilirsiniz.
1. Catherine of Aragon (3.45)
2. Anne of Cleves (7.50)
3. Catherine Howard (6.36)
4. Jane Seymour (4.44)
5. Anna Boleyn (Incl. 'The Day Thou Gavest Lord Hath Ended') (6.31)
6. Catherine Parr (7.00)
Süre : 36.36
Rick Wakeman / Grand Piyano, RMI Elektrik Piyano, Hammond C2 Org, Akustik&Elektrik Harpsichord, Mini-moog, Arp Synth (ses düzenleyicisi)(4), Mellotron 400D, Kilise Orgu, Prodüktör
Konuklar
Mike Egan / Gitar (1,2,5,6)
Steve Howe / Gitar (1)
Dave Lambert / Gitar (3)
David Cousins / Elektrik Banjo (3)
Chris Square / Bas Gitar (1)
Dave Winter / Bas Gitar (2,6)
Chas Cronk / Bas Gitar (3)
Les Hurdle / Bas Gitar (1,5)
Bill Bruford / Davul (1,5)
Alan White / Davul (2,4,6)
Barry de Souza / Davul (3)
Ray Cooper / Perküsyon (1,5)
Frank Ricotti / Perküsyon (2,3,6)
Koro
Judy Powell (1)
Barry St. John (1)
Liza Strike (1,5)
Laura Lee (5)
Sylvia McNeill (5)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.