Il Balletto di Bronzo - YS 1973

Gianni Leone, rock ve progresif dünyada pek popüler olmasa da, özellikle İtalya'da prog kuşağı tarafından çok bilinen bir isimdir. 1967'de müzik hayatına başlayan Gianni Leone, 1970'de Sirio 2222 adında ilk albümünü çıkartır. Yine aynı grubun farklı bir ad almasıyla, Il Balletto di Bronzo, 1973 yılında ikinci albümünü çıkartır. Sonrasında konserlere devam ederler ama ancak Gianni Leone, 1976'da ABD'ye gider ve daha önce ürettiği parçaları bir albüm adı altında toplar. Gianni Leone'yi Leo Nero adlı albümüyle bir kaç ay önce yazmıştım. Özellikle Gianni Leone ile başladım çünkü Gianni Leone'nin kendisi böyle mükemmel ötesi bir albümün çıkmasına neden olmuştur.

Il Balletto di Bronzo, 'Sirio 2222' albümüyle en iyi 100 İtalyan rock albümü arasında yer almıştır. Müzikal anlayışlarında kesin bir dönüşüm olmuştur bir yıl içinde, Gianni Leone sayesindedir, ve italyan progresif rock albümlerinin arasında en doyumsuz olanlarından 'YS' ortaya çıkmıştır.

Albümdeki mellotron kullanımı öyle kaotik ve melankoliktir ki ilk başlarda, kısmen bir yıl önce çıkan bir başka italyan grup, Museo Rosenbach'ı anımsatır. Hatta 3'lü kadın vokallerin tiyatrol sesleri de Il Rovescio Della Medaglia grubunu kısmen anımsatır. Ama albümün başından sonuna kadar klavyelerin başından kalkmayan ve vokaliyle Gianni Leone albümün en yaratıcı noktasıdır.

Açılış parçası 'Introduzione' kaotik, karmaşık yapısı ve Gianni Leone'nin Keith Emersonvari barok stili klavye kullanımıyla albümde en dikkat çekici parçadır. Özellikle 5. dakikadan sonra çalmaya başlayan ikili klavye (iki tuşlu enstrümanı da Gianni Leone aynı anda çalar) o kadar mükemmeldir ki; davul ve gitarlarla birlikte progresif rock'ın doruğuna ulaşır. 11. dakikadan sonra aynı kaotik yapı devam eder, Museo Rosenbach'ın 'Zarathustra' albümüne en çok burada benzemektedir. Parça başladığı gibi tiyatrol vokallerin yardımıyla yine aynı kaotik biçimde biter.

Ardından gelen 3 parçada kısadır ama ilk parçadaki kadar kaotik bir atmosfere sahiptir. Özellikle rüzgar sesi veren klavye ve aralara eklenen folkik ve klasik müzik sesleri ile açılış parçasındaki avantgard hava devam eder.

Bir nevi kapanış parçası olan 'Epilogo' ise diğer parçalardan biraz daha farklıdır. Klasik müziğe benzer bir altyapıya sahip parça devam etmeye başladıkça saykodelik bir hal almaya başlar. Sonlarında ise krautrock tarzı elektronik seslere bırakır. Ve yine özellikle Gianni Leone'nin klavye kullanımı yine ortaya çıkar. Minimalist dokunmalarla albümü dramatik bir sona ulaştırır. Albümün sonu başladığı gibi tiyatral vokallerle son bulur.

1990'lı yıllarda albümün tekrar basımında albüme iki parça daha eklenir. Bu yazıyı yazarken bir tanesini dinlediğim için onu'da ekledim. Değinmeden geçemem. 'La Tua Casa Comoda' albüme sonradan eklenen parçalardan biri. Kendi düşüncem bu şekilde kısa parçalarla devam etseydi grup, italyanın değil, dünyanın gelmiş geçmiş en iyi gruplarından biri haline gelirdi.

Parçadaki bütün enstrümanlar mükemmel bir şekilde kullanılıyor. Gianni Leone'yi klavye kullanımından dolayı hayranım ama bu parçadaki bas gitarın durumu parçayı bambaşka yerlere götürüyor.

Bu parçayı YES grubu yapmış olsaydı, sanırım YES'in en bilinen parçalarından biri olurdu.

Il Balletto di Bronzo; grup olarak varlığıyla ve yaptıkları başyapıtlık bu albümüyle progresif rock'ın
bilinmesi gereken en önemli gruplarından biridir.


1. Introduzione (15.11)
2. Primo Incontro (3.27)
3. Secondo Incontro (3.06)
4. Terzo Incontro (4.33)
5. Epilogo (11.30)

6. La Tua Casa Comoda (3.45)

Süre : 37.47

Lino Ajello/ Elektrik Gitar
Gianni Leone / Vokal, Piyano, Hammond Org, Moog, Mellotron, Spinet Piyano, Celesta Piyano
Vito Manzari / Bas Gitar
Giancarlo Stringa / Davul

Konuklar

Giusy Romeo / Geri Vokal (1)
Rosanna Baldassari / Geri Vokal (1)
Flavia Baldassari / Geri Vokal (1)