Bu Blogda Ara

17 Aralık 2018 Pazartesi

Bubu - Anabelas 1978



Bir kaç yıl önce internette forumlarda dolaşırken progresif rock ve prog-metal ayrımı üzerine bir başlık görmüştüm. Başlığı açan prog-metal'in progresif rock olmadığını, progresif'in ilerici anlamında kullanılamayacağını, bunun 70'lerde yapılan müziğin tanımını olduğunu söylüyordu. 70'lerde yapılan progresif rock'ın  müzikal yapı itibariyle farklı olduğunu, örnek olarak 'Musical Box' parçasını veriyordu. 'Musical Box' gibi yapıya sahip bir parçanın prog-metal'de olmadığını söylüyordu. Üzerine daha bir çok örnek vermişti. Nitekim başlığı açan ve bunun hakkında yazan tamamen haklıydı. Prog-metal progresif rock'dan çok farklı bir müzik türüydü.

Örneğin prog-metal denen müzik türünde halk ezgileri ile opera sesleri aynı anda bulunmuyor. Yahut saykodelik sesler ile caz aynı anda olamıyor. Prog-metal bunlar yerine heavy metal'in alt türlerinden yararlanıyor. Progresif rock ise tanım itibariyle ortaya atıldığı 1969 yılından beri, avantgard, senfonik, caz yapısıyla var olmaya devam ediyor.

İlk olarak tanımlandığı grup, King Crimson idi. Aynı yıllarda dönemin bazı gruplarına da müziklerindeki ilerici seslerden dolayı progresif rock denmeye başladı. Bunlar YES, VDGG, Gentle Giant, Elp gibi gruplardı. 1-2 yıl sonra benzer sesler ve müzikal yapılar İtalya'dan da çıkmaya başladı. PFM, Le Orme, Banco del Mutuo Soccorso gibi gruplarda İngiltere'de çıkan müziğin benzerini yapmaya başlamışlardı.

Çok geçmeden diğer avrupa ülkelerinde benzer gruplar çıkıp benzer müzikler yapmaya  başladılar. Hatta sadece kendilerine özgü müzik yapan gruplar da bir süre sonra ortaya çıkan bu progresif rock'dan yararlanmaya hatta içine dahil olmaya başladılar. Bir süre sonra da döneme damgasını vurdu.

Hemen hemen her ülkeden progresif rock'a dahil olan gruplar oldu. Türkiye'den çıkanlar ise saykodelik yada halk müziği temelli oldu. Latin amerika'dan çıkanlarda da latin halk müziği ezgileri  ağırlıktaydı. Her ülkenin kendi sesleri grupları tarafından müziğe eklendi. Tabi bunların dışında olanlar da vardı. Modry Efect, SBB, Magma gibi...

Arjantin'den 1978 yılında çıkan bir grup da söylediğim o bir kaç gruba dahildir. Bubu adıyla tek albüme imza atan grup, günümüzde müziğinin kalitesinin keşfedilmesiyle 2016'da iki parça çıkardılar, bu yıl da yılın en iyi albümlerinden birisine imza attılar.

1978'de çıkardıkları 'Anabelas' albümü diğer latin amerika ülkelerinden çıkan gruplardan bir hayli farklı bir albüm çıkardılar. Yazının başında bahsettiğim, 70'lerin başında ki progresif rock'a uygun bir şekilde yaptıkları albümü kolaylıkla progresif rock nedir sorusunun cevabına karşılık verebilirim.

Klasik müzik destekli avantgard atmosferi, caz görünümü ve enstrümanlardaki hakimiyet ve komposizyonluk bakımından dinlenmesi, hazmetmesi zor bir albüm gözükse de, bir süre sonra progresif rock'ı gerçekten dinlemeye başladığınızı görüyorsunuz.

'Anabelas' albümü de, Bubu grubu da kendi ülkelerinde ve kıtalarında örnek olamadılarsa bile günümüzde onun tarzında müzik yapmaya çalışan bir çok grup var. Özellikle eklektik ve avantgard müzik yapan gruplar tarafından dinlenildiğini rahatlıkla görürsünüz.

'Anabelas' albümü, 1978 yılında çıkmış olsa bile, bir çok progresif rock klasiği gibi zamana sığamıyor olmasıyla klasik albümler arasında yerini sağlam bir şekilde almıştır.

Dinleyin, dinletin...


1. El Cortejo De Un Dia Amarillo (19.25)
a. Danza De Las Atlantides
b. Locomotora Blues
2. El Viaje Anabelas (11.12)
3. Suenos De Maniqui (9.16)

Süre : 39.53

Petty Guelache / Vokal
Eduardo Rogatti / Elektrik Gitar
Sergio Polizzi / Keman
Cecelia Tenconi / Flüt, Bas Flüt
Wim Forstman / Tenor Saksafon, Sözler
Edgardo 'Fleke' Folino / Bas Gitar
Eduardo 'Polo' Corbella / Davul, Perküsyon
Daniel Andreoli / Yapımcı

Konuklar

Mario Kirlis / Piyano
Koro / Cecilia X Z, Golo, Manzana, Maqui, Marcelius 'El Potente', Voulet


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.