Progresif rock dinlemeye başladığımdan beri, 10 yıldan fazla oldu, şaşırmadığım tek şey şaşırmamdır. Bu yüzden dolayıdır ki, progresif rock'dan ayrılamıyorum. Bazen sıkılıp bir süre dinlemesem de sonra yine dönüp progresif rock albümleri dinlemeye başlıyorum. Özellikle 1970'lerin müziklerinin yerini hiç bir şey tutmuyor.
Geçen ay, 2017'nin en iyi albümlerini liste yapacağım diye bir süre ara vermiştim. Bu ay ise işin saat düzenleri değiştiği için kendime zaman ayırıp albüm dinleme fırsatı bulamadım. O yüzden de hazır yemeyi tercih ederek, internette yapılan en iyi albümler listesine göz gezdirdim. Önüme çıkan birkaç listeden italyanlar ile ilgili olan listeyi baz alarak dinlemediğim bazı albümler buldum.
Onlardan bir tanesi olan Corte Dei Miracoli; mucizelere mahkemesi, Grubun adı King Crimson'ı anımsatsa da, ortaya çıkan albüm avantgard değil, senfonik yapılıdır. Dönemin YES, Genesis, Elp gibi grupların atmosferine benzer bir atmosfer oluşturulmuşsa da, daha çok italyan progresif rock'ının önemli albümlerinden birine imza atmış olan Alphataurus'un müziğine yakın bir albüm olmuş.
Albümün enejisi klavyeler ve synth sayesinde doruğa ulaşıyor. Hızlı seri davullar; gitarlar ve vokal ise doruğun zirvesinde kalmanızı sağlıyor. Corte Dei Morte; 70'lerin 70'ler olmasını saplayan her şeye sahip ve bu albümüyle de ispatlıyor.
Açılış parçası 'E Verra L'Uomo'. Goblin'in bolca kullandığı saykodelik ezgiler ile başlıyor. Burada gitarı çalan kişi aynı zamanda albümün mikslerini de yapan New Trolls üyesi De Scalzi. 2. dakikadan sonra klasik italyan vokalleriyle devam ediyorlar. Grubun vokalliğini üstlenen Graziano Zippo, Le orme ve Alphataurus vokallerine benzer bir şekilde parçaları okuyor. Elbette synth'lerin sayesinde de vokalin sesi yankılanma yapıyor. 70'lerin ve italyan progresif rock'ını sevmem de en önemli etkenlerden biri olan bu tarz vokaller; ve yine şuan müzik, ben dinlerken içine çekip orada hapsediyor.
'Verso Il Sole' ile müziğin enerjisi yine klavyeler üzerinde birikiyor ve aynı şekilde vokal de müziğin içinde hapsolmanızı devam ettiriyor.
Bu parça da 1972 öncesi Genesis ve Yes müziğinin etkisini fazlasıyla görebilirsiniz.
'Una Storia Fiabesca', albümün en sakin ve akustik yankılara sahip parçası. Piyano ve org kullanımı, bir başka italyan progresif rock grubunu Maxophone'un müzikal atmosferini anımsatıyor. Saf temiz piyano ve org'lar ile cazımsı davul ve bas gitar; üzerine italyanca vokal ile klasik italyan progresif rock. Progresif rock müzik dinlemenin zevkine varıyorsunuz.
Sanırım albümde klavye ve synth'lerin mükemmel bir şekilde kullanıldığı parça, 'Il Rituale Nuttorno'. Parça o kadar eklektik bir yapıya sahip ki, synth'in senfonik şekilde kullanımı sayeesinde bu eklektik yapı çok zor görünüyor. Parçanın bu şekilde eklektik oluşu ayrı bir zevk verirken, synth'lerin sesleri kontrol edişi de o kadar ayrı bir zevk veriyor.
Eğer bu parçayı sevdiyseniz (ki albümdeki favori parçam), Semiramis grubunun albümünü de hemen arkasından dinleyin. Çünkü her ikisi de trajik müzik nasıl yapılıra güzel iki örnektir.
Mükemmel bir şekilde başlayan albüm; mükemmel ötesi bir parça 'I Due Amanti' ile bitiyor. Albümdeki Alphataurus müziğine en yakın duran atmosfere sahip olan bu parça, 70'lerin progresif rock'ının epik anlayışını en iyi şekilde gösteriyor.
Progresif rock nedir'i anlatamayıp örnekler verirsiniz ya, yada progresif rock böyle olmalıdır deyip ilk aklınıza gelen Genesis'in 'Musical Box' (evet, ilk akla gelen parçalardan birisidir) parçasını örnek verirsiniz ya; artık 'I Due Amanti' parçasını da epik italyan progresif rock diye örnek verebilirsiniz. Bir yere not edin.
Albümü çok geç dinlemiş olmama rağmen açıkçası üzülmedim. Tersine sevindim. Yazıya başlarken progresif rock hakkında belirttiğim 'şaşırmadığım tek şek şaşırmamdır' sözü haklı çıktığı için, evet fazlasıyla sevindim. Corte Dei Miracoli, albümüyle beni daha çok progresif rock dinlemeye iterken aynı zamanda bana yeni umutlarda verdi.
Progresif rock'dan vazgeçme.
Progresif rock, asla ama asla bir şablon içine sokulamayacak kadar geniş bir anlamı olan bir müzik türüdür ve Corte Dei Miracoli de bu albümü ile buna güzel bir örnektir.
1. ... E Verra L'Uomo (7.00)
2. Verso Il Sole (6.34)
3. Una Storia Fiabesca (6.52)
4. Il Rituale Nuttorno (7.12)
5. I Due Amanti (13.40)
Süre : 41.18
Graziano Zippo / Vokal
Alessio Feltri / Klavyeler
Riccardo Zegna / Klavyeler
Gabliele Siri / Bas Gitar
Flavio Scogna / Davul, Perküsyon
Konuk
Vittorio De Scalzi / Gitar (1) New Trolls, Miksler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.