Gianni
D'Errico, İtalyanların ve italyan progresif rock'ının pek
bilinmeyenlerinden biridir. Bilinmemesinin en önemli nedeni de
ürettiği müziklerin azlığı ve 26 yaşında çok gençken
ölmesidir.
1948
yılında doğan Gianni, müziğe 15-16 yaşlarındai 1960'ların
ortalarında başlar. 1969 yılında katıldığı bir müzik
festivalinde parçası finale kalır ve bir plak şirketiyle bir
anlaşma imzalar. Ancak tek başına olması sebebiyle müzikten para
kazanmasının zor olduğunu görünce 1970 yılında çevirmenlik ve
yazarlık yapmaya başlar.
2
yıl sonra, 1972'de daha sonradan italyan müziğinin önemli
seslerinden biri olacak Maurizio Vandelli ve onun söz yazarı Angelo
de Luca ile tanışır ve birlikte plaklar yapmaya devam eder. 1975
yılında bestelediği parçaları bir albüm olarak hazırlamar
ancak aynı yıl bir trafik kazasında ölür. Hazırladığı albüm
1 yıl sonra, 1976 yılında satışa çıkar.
Albümde
yani plakta enstrümanları çalanlar hakkında yeterli bilgi
bulunmamaktadır. O yüzden albüm hakkında bildiklerimiz parçaların
yazımları Gianni D'Errico ile Maurizio Vandelli'nin ortaklaşa
yapıldığıdır.
'Antico
Teatro Da Camera', Gianni'nin ilk ve son albümüdür. Albüm kısa
parçalardan oluşmuş, 70'ler İtalya'sının karekteristik müzikal
anlayışını yansıtır. Bazı parçalarda Le Orme'den Aldo
Tagliapietra'yı anımsatırken, 2 bölümlük 'L'Etrusca'
parçalarında Alan Sorrenti'yi akla getirir.
Albümdeki
3 parça, Gianna'yı unutturmayacak türden parçalar. İlki hem
söyleyiş hem müzikal atmosfer hem de ilerici yanıyla albüme
adını veren 'Antico Teatro Da Camera'. İkincisi Fabrizio De
Andre'yi aratmayan halk müziğinin selfonik halde seslendirilişi ve
Gianni'nin mükemmel vokaliyle 'Delvish' parçası. Özellikle
'Delvish' parçasının ortalarında başlayan deneysel senfonik
müzik italyan progresif rock'ının yaratıcılığını anlatmaya
çok güzel bir örnek.
Son
parçası, Liverpol taraftarları tarafından 'You'll Never Walk
Alone' olarak marş yapılan Pink Floyd'un Meddle albümündeki
parçalardan biri olan 'Fearless' tadında, damağında bir parça.
Sadece stadlarda futbol taraftarlarını değil, konsere doluşmuş
binlerce kişiyi bir ağızdan söylettirecek türden, duygu yüklü
bir parça.
Gianni
D'Errico belki 26 yaşında ölümünden sonra popüler dünyada
unutuldu ama yarattığı şarkılar ve tek albümüyle progresif
rock dinleyenler tarafından biliniyor ve anımsanıyor.
1.
L'Etrusca (1a parte) (2:22)
2. Antico Teatro Da Camera (4:18)
3. Reincarnazione (3:57)
4. Io, L'Ultimo (3:22)
5. Clausura (4:07)
6. Toccami (3:48)
7. Delvish (5:54)
8. Sognando Rosanna (5:04)
9. Un Pittore (3:48)
10. L'Etrusca (2a parte) (2:22)
2. Antico Teatro Da Camera (4:18)
3. Reincarnazione (3:57)
4. Io, L'Ultimo (3:22)
5. Clausura (4:07)
6. Toccami (3:48)
7. Delvish (5:54)
8. Sognando Rosanna (5:04)
9. Un Pittore (3:48)
10. L'Etrusca (2a parte) (2:22)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.