Lars Fredrik Froislie, 1981 doğumlu(benden bir yaş büyük), 2000'lerin başında başladığı rock müziğe 30'un üzerinde albüm sığdıran bir müzisyen. Katkıda bulunduğu albümler bir yada iki grubun değil, bir çok grubun ve müzisyenden oluşmaktadır. Ancak kendisinin aktif olarak müzik yaptığı 4 grup vardır. Biri Black Metal diğerleri progresif rock gruplarıdır. Wobbler, White Willow, In Lingua Mortua, Tusmorke.
Black metal değil, metal türlerini sevip, dinlemediğim için bir yorumda bulunamam ancak diğer gruplarda gösterdiği performans ve yetenek, günümüzün en önemli klavyecilerinden biri olarak gösterebilirim. White Willow grubu modern sesler ile albümler çıkartırken, Lars'ın katkısı, günümüz modern yada popüler müzikler anlamında, kusursuzdur. Aynısı kendi grubu olan Wobbler'de de geçerlidir. Bir diğer grubu da Tusmorke.
Tusmorke grubunu, geçen yılın son iki ayında 'en iyi albümler listesi' yapmaya çalışırken buldum. Hemen ardından dinlemeye aldığım gruplar arasına koydum. 'Hinsides' adlı albüm şuan bu albümle birlikte MP3'ümde. Her iki albümde birbirdinden güzel parçalarla dolu.
Tusmorke, geçen yıl 'Hinsides' albümü haricinde bir albüm daha çıkardı. Konsept bir yapıya sahip olan albüm çocuklar için çıkarıldı. Bydyra, kendi yaptıkları video'da bir hayli komik ve eğlenceliydi.
2012 yılında albüm çıkarmaya başlayan Tusmorke'nin tarihi aslında 97 yılına kadar dayanır. 1997'de demo olarak kaydettikleri parçalar şuan kendi bandcamp sitelerinde mevcut.
Grup uzun bir süre albüm çıkaramamış olsa da grubun üyeleri farklı gruplarda, özellikle progresif rock gruplarında müzik yapmaya devam ettiler. 2012'de çıkardıkları ilk albümden 2 yıl sonra Wobbler'in kurucusu Lars da dahil oldular.
İlk albümlerindeki ağır saykodelik ve krautrock ile kuzey halk ezgileri karışımı müzik 2017'den itibaren değişmeye başladı. 2017, geçen yıl ki albümlerde pagan folkik öğeler yerli yerinde dururken bunları senfonik bir şekilde bir araya getiren albümler ortaya çıkardılar.
Turmorke 2017'de iki albüm çıkarmıştı, grup üyesi Lars'ın ise aynı yılın 3. albümüydü (diğer albüm Wobbler'in son albümüdür). Adamlar sadece güzel ve kaliteli müzik ortaya çıkarmakla kalmadılar bunu seri bir halde yaptılar.
Sanırım devamını da getirecekler.
'Fjernsyn I Farver' albümü geçtiğimiz mayıs ayında piyasaya sürüldü, benim ise geçen ay yani temmuzda haberim oldu. Parçalara ulaştığımdan beri de 2 günde bir kesinlikle albümü baştan sonra dinleme alışkanlığı oluştu.
Açılış parçası albüme adını veren 'Fjernsyn I Farver', enerjik şekilde başlar ve öyle de devam eder. Parça müzikal anlamda o kadar yoğun ve eklektik bir yapıya sahiptir ki, senfonik olarak bir arada tutulduğu kolay anlaşılamaz. Hele sonunda ki vokal temelli solo kısmı progresif rock'da ki mükemmel doruk noktalarından biri.
Devam parça 'Kniven I Kurven', açılış parçası kadar enerjik değil belki ama mükemmelliyetçilik anlayışının bir başka örneği. Folkik sesler; elektronik, saykodelik ve eklektik yapıyla o kadar kusursuz bir uyum gösteriyor ki, ardarda dinleseniz bile parçayı tam olarak aklınıza kazıyamıyorsunuz.
Grubun adını verdiği alacakaranlık (tusmorke) konu edinen ve pagan-folkik ezgileriyle de belli eden parça 'Borgerlig Tussmørke'. Yavaş tempoda ve folkik başladığı parçayı orkestral bir yapıyla sonlandırıyorlar. Lars'ın synth ve klavye kullanımları bu parçada tavan yapmış durumda.
Hiç farkedilmeden Hawkwind, Black Sabbath karışımı yada benzeri bir parça nasıl yapılır. En güzel örneği '3001'. Hiç öyle Black Sabbath'dan, Hawkwind'den gitar riff'i, melodi falan çalma yok. Aynı karanlık atmosferde, sert, kaotik, ortaçağı anımsatan vokal ve seslerle yepyeni bir Black Sabbath var.
'Death Czar' parçası da '3001' gibi 70'lerin ağır saykodelik atmosferi sahip bir parça. Ancak Black Sabbath, Hawkwind benzerliği yok denecek kadar az.
Albümdeki favori parçam; 'Tøyens Hemmelighet'. İlk dinlediğimde flüt kullanımı bana bir parçayı anımsatmıştı. Sonradan anımsadığım o parça; yine Norveç'li bir grup, 70'lerde müzik yapan Ruphus'un 'Pictures of a Day'. Flütün kadifemsi tonu, folkik sesler ve senfonik melodilerin mükemmel uyumu.
Tusmorke'nin kadrosuna bakarken dikkatimi çeken şey, herkesin birer takma adı olmasıydı. Takma adlar da bana Alman progresif rock gruplarından, en sevdiğim gruplardan biri, Grobschnitt'i anımsattı.
Grobschnitt'de müzik yaparken eğlenerek yapıyorlardı, Tusmorke'de aynı yolu izliyor. Hem eğleniyorlar, hem eğlendiriyorlar ve bunu mükemmel bir şekilde yapıyorlar.
2018'in en iyi gruplarından ve albümlerinden.
1. Fjernsyn I Farver (8:05)
2. Kniven I Kurven (8:09)
3. Borgerlig Tussmørke (3:51)
4. 3001 (8:38)
5. Death Czar (6:15)
6. Tøyens Hemmelighet (8:55)
Süre : 43:53
Lars Fredrik Frøislie / Grand Piyano, Mellotron, Wurlitzer, Harpsichord, Klavinet, Hammond Org, MiniMoog, Solina, Korg CX3
Kristoffer Momrak "Krizla" / Vokal, Flüt, Electronik sesler, Perküsyon
Martin Nordrum Kneppen "Hlewagastir" / Davul, Perküsyon
Konuk
Morten Oby / Kongas (2,5,6)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.